Ξεκινώντας την παρουσίαση των εκκλησιών του χωριού, θα ήθελα να επισημάνω, οτι τα στοιχεία που παραθέτω έχουν σαν κύρια πηγή βιβλία των εκκλησιών, που ανέσυρα απο το Ιστορικό Αρχείο της Κέρκυρας ,καθώς και από συμβόλαια, από την ίδια πηγή.
 |
Ο ΑΓΙΑΚΩΒΟΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
|
Η εκκλησία βρίσκεται στην άκρη του χωριού, από την πλευρά του δρόμου που έρχεται από Κυπριανάδες.Απέναντί της υπάρχει το το κτήριο που στέγαζε κάποτε το Δημοτικό Σχολείο, που έχει καταργηθεί πια.Μεταξύ των δύο κτιρίων ,υπάρχει μία πλατεία, όπου γίνεται την Κυριακή του Θωμά το ετήσιο πανηγύρι.
 |
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ
|
 |
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
|
Στο πίσω μέρος της εκκλησίας υπάρχει ένας μικρός κήπος που εμείς τον γνωρίσαμε σαν ''σχολικό κήπο''.Οφείλει δε την ονομασία αυτήν στους ''κηπουρούς''που δεν ήταν άλλοι από τους δασκάλους και τους μαθητές του δημοτικού σχολείου. Όταν έκλεισε το σχολείο ''πέθανε'' και ο κήπος.Ακόμα νοιώθω τις ευωδιές από τις φλοέτες και τα σκυλάκια που είχαν την τιμητική τους.Σήμερα δεν είναι αντάξιος της ιστορίας του.Κρίμα!!!
 |
ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ
|
 |
Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΛΙΤΑΝΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
|
Η εκκλησία εμφανίζεται για πρώτη φορά σε συμβόλαιο το 1675 και αναφέρεται ως ''Μεγάλη εκκλησία''. Δεν έχει εντοπιστεί κάποιο στοιχείο αυτήν την εποχή που να δείχνει ότι ήταν κτητορική.Θα πρέπει πάντως να είναι αρκετά παλαιότερη. Νεώτερες πληροφορίες απο την έρευνα των Καρύδη-Δημουλά -Πουλή,αναφέρουν οτι η εκκλησία είναι όντως παλαιότερη,αφού αναφέρεται το 1579 ως τοπωνύνιο ''εις τον Αγιάκουβον'',ενώ το έτος 1724 φέρεται να βρίσκεται στην κυριότητα του Αντώνη Βασιλάκη που προτίθεται να την μετατρέψει σε μοναστήρι,πράγμα που δεν έγινε ποτέ.
H εκκλησία είναι μονόχωρη με δύριχτη επικλινή ξύλινη στέγη.Διαθέτει τρεις εισόδους οι οποίες είναι τοξοτές με λίθινο περίγραμμα.Η πίσω πόρτα έχει χτιστεί άγνωστο πότε και για ποιόν λόγο.Πιθανόν αυτό να έγινε όταν σταμάτησαν να γίνονται οι λιγοστές ταφές στον κήπο.Στην μέση,δεξιά και αριστερά υπάρχουν λίθινοι πεσσοί με χαραγμένους εξάφυλλους ρόδακες.Ψηλά δεξιά και αριστερά της εισόδου υπάρχουν τοξοτά μονόφυλλα παράθυρα καθώς και στην πίσω πλευρά του ναού, με προφανή σκοπό τον φωτισμό του εσωτερικού του ναού.
 |
| Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ |
Η αγιογράφηση στο τέμπλο έχει γίνει από τον αγιογράφο Σγούρο μετα το 1900 και είναι Επτανησιακής τεχνοτροπίας.Δεξιί και αριστερά βρίσκονται οι εικόνες του Αγίου Ιακώβου και της Αγίας Κερκύρας.
Να σημειώσουμε εδώ οτι ο ναός δεν διαθέτει καμπαναριό
 |
Ο ΓΥΝΑΙΚΩΝΙΤΗΣ
|
 |
ΤΟ ΔΕΞΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΜΠΛΟΥ
|
 |
ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΜΠΛΟΥ
|
Ο ναός διαθέτει γυναικωνίτη που εμείς τον λέγαμε ''τσελουδιά''όπου πήγαιναν οι γυναίκες. Αυτό μας θυμίζει ότι σε παλαιότερες εποχές στην τοπική κοινωνία η γυναίκα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τον άνδρα και μάλιστα σε ένα χώρο όπως είναι η εκκλησία, που θάπρεπε να επικρατεί η ισότητα.Στην διπλανή φωτογραφία φαίνεται ο γυναικωνίτης .Επίσης φαίνεται το φλάμπουρο και το λάβαρο που ''βγαίνουν'' στις λιτανείες. Ζωηρή εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη το τέμπλο του ναού. Σε αυτό κυριαρχεί το λευκό χρώμα ενώ δένει αρμονικά με το χρυσό. Οι εικόνες που το κοσμούν έχουν σαν θέμα κυρίως προσωπογραφίες αγίων που απέχουν πολύ απο το ''ασκητικό πρότυπο'' Οι πλάκες που καλύπτουν το δάπεδο του ναού είναι φαγωμένες απο την τριβή του χρόνου, αλλά και απο την συνεχή επίσκεψη των πιστών σε εποχές που ο εκκλησιασμός ήταν μια απο τις προτεραιότητες των χωρικών.Τότε που τα βάσανα των χωρικών ήταν πολλά και μετά απο μια συνήθως αποτυχημένη εξέγερση η εκκλησία ήταν το πιο πιθανό σημείο παρηγοριάς και ψυχικής ανασυγκρότησης. Ηταν επίσης και μια ευκαιρία να πλυθούν να'' βάλουν τα καλά τους'' και γιατί όχι να κρυφοκοιτάξουν την'' καλή ''τους.
 |
ΤΟ ΑΓΙΟ ΒΗΜΑ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ
Ενα ενδιαφέρον ερώτημα είναι για ποιό λόγο ο κήπος, για ένα μικρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε σαν χώρος ταφής.Το ίδιο χρονικό διάστημα και οι άλλες δύο εκκλησίες του χωριού χρησιμοποιούν τους κήπους τους για ταφές.Εκείνο που χαρακτηρίζει τις εν λόγω ταφές είναι ότι όλες αφορούν ''Βασιλάκηδες''.Αυτές λαμβάνουν χώρα απο το 1798 μέχρι το1818 δηλαδή περίπου 20 χρόνια και είναι 6 τον αριθμό. Θα αναφέρω τις ταφές όπως τις καταγράφει ο παπάς στο βιβλίο της εκκλησίας και αργότερα όταν θα παρουσιάζουμε τις οικογένειες θα προσπαθήσουμε να συσχετίσουμε τις ταφές με τους Βασιλάκηδες-Μπανάτες που κατοικούν κοντά στην εκκλησία.Αυτό το καταθέτω με κάθε επιφύλαξη.
15/5/1798
Δήμος Βασιλάκης (απο δρόπακα) χρονών 72
22/4/1807
Χριστίνα παπά Αντώνη Βασιλάκη χρονων 1
15/6/1808
Ιωάννα Ζουπάνου γυνή π' Γεώργου Βασιλάκη (απο σφαγιό) χρονών 70
10/7/1811
Θεοδωρέλα του Νικολέτου Βασιλάκη του Τάτση
9/5/1817
Αναστάσης Βασιλάκης του Νικόλα(χρόνια αρρώστια) χρονών 66
23/3/1818
Θεοδωρέλα πρεσβυτέρα μου(από πόνο κεφαλιού)
|
