ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΎΘΙ

Πριν από δυο αιώνες και βάλε γεννήθηκαν δυο αδέλφια με διαφορά ενός χρόνου,ο Γιάκομπ και ο Βίλχελμ.Ήταν οι γνωστοί σε όλους αδελφοί Γκριμ.Αυτοί λοιπόν άρχισαν να καταγράφουν ιστορίες και διηγήσεις που κυκλοφορούσαν προφορικά με σκοπό να τις εκδώσουν κάποια στιγμή.Όταν έφθασε αυτή η στιγμή η καταγραφή ήταν τόσο ρεαλιστική που αντιμετώπισαν προβλήματα,έτσι άρχισαν να τα επεξεργάζονται.Μετά από πολλές μετατροπές και αφού οι αδελφοί Γκριμ μας είχαν αφήσει χρόνους πήραν αυτά τα παραμύθια την μορφή που τα ξέρουμε σήμερα.

  Πάντα είχα την απορία γιατί σε όλα σχεδόν τα παραμύθια έλειπε κάποιος απόν την οικογένεια χωρίς ποτέ να γίνεται λόγος για το παρελθόν του.Ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια ήταν ο κακός Λύκος και τα εφτά κατσικάκια.Ίσως γιατί υπήρχε το δίπολο κακός-καλός και ισχυρός-αδύναμος και στο τέλος θριάμβευε το καλό!

   Έτσι με συνοδοιπόρους όλους εσάς ας προσπαθήσουμε να το αναπλάσσουμε με φόντο την μεταπολεμική Ελλάδα.Όταν η μαμά-κατσίκα μαζί με τα κατσικάκια της ζούσε φτωχικά σε μια καλύβα προσπαθώντας να τα αναθρέψει όσο μπορούσε καλύτερα κάνοντας όνειρα για το μέλλον. 

   Ήταν μια Κυριακή απόγευμα που όλη η οικογένεια μαζεμένη κάτω από το μεγάλο πλατάνι της αυλής ζούσε αυτό που λέμε οικογενειακές στιγμές.Μόνο αυτήν την μέρα μπορούσαν να βρεθούνε όλοι μαζί γιατί όλην την εβδομάδα η μαμά-κατσίκα έτρεχε για το μεροκάματο.Συνήθως η μαμά έλεγε στα κατσικάκια ιστορίες από το παρελθόν της οικογένειας που δεν χορταιναν να τις ακούνε γι αυτό συχνά -πυκνά τις επαναλάμβανε.

  Έτσι και σήμερα άρχισε να τους εξιστορεί για τότε που η οικογένεια ζούσε στην Σμύρνη τόσο ευτυχισμένη.Ήταν ιστορίες που και αυτή είχε ακούσει από την μητέρα της.Το υποστατικό που έμεναν ήταν λίγο έξω από την πόλη,μα η οικογένεια που ανήκαν ζούσε σε πλούσια συνοικία,στην όμορφη συνοικία του Μπουρνοβα.Εκεί ζούσαν εύποροι Έλληνες,μα και αρκετοί ψηλομύτες Εγγλέζοι.Το δικό μας το αφεντικό ήταν έμπορος πολύ σπουδαίος!Αυτό καταλαβαίναμε από τον τρόπο που τον χαιρεταγανε στον δρόμο.Είχε πάρε-δώσε με Εγγλέζους και Φραντζεζους αλλά και με Εβραιους,Αρμενηδες καιΤούρκους.Ήταν ο κυρ Αργύρης με τ' όνομα τόσο που είχαμε ξεχάσει πια το επώνυμο του!

  Την κυρα την λέγανε Ισμηνη από παλιά οικογένεια της Σμύρνης.Απο έρωτα τον παντρεύτηκε τον κυρ Αργύρη.Τον είχε δει στον περίπατο στην προκυμαία ,με το ωραίο ψάθινο καπελλο του,το μπαστούνι του με την φιλντισένια λαβή και κείνο το καλοφτιαγμενο κουστούμι του και από τότε έψαχνε ευκαιρία να τον γνωρίσει!                                                                  Όσο για κείνην δεν πήγαινε πίσω από ομορφάδα.Όταν έβαζε εκείνα τα μεσάτα φορέματα και άφηνε τις μπούκλες της να χαϊδεύουν τους ώμους της,με το χτενάκι στα δεξιά δεν πέρναγε ποτέ απαρατήρητη.Ειδικά όταν έπαιζε παιχνιδιάρικα με το ομπρελίνο της.                                                                                 Η ευκαιρία για γνωριμία δεν άργησε να φανεί,όταν ένα βαρύ κρύωμα έριξε την μάνα του κυρ Αργύρη στο κρεββάτι.Ξέχασα να σας πω ότι ο πατέρας της Ισμήνης ήταν γιατρός από τους καλούς.Με τούτα και με κείνα κατάφερε να τον ακολουθήσει στην ιατρική επίσκεψη με αποτέλεσμα από την επόμενη κιόλας ,να σουλατσάρουν αντάμα στην προκυμαία.                                        Ο γάμος δεν άργησε να γίνει και όλοι ήταν ευτυχισμένοι.Ήταν καλές εποχές τότε και οι πόρτες ήταν ορθάνοιχτες για όλους! Ο κυρ Αργύρης έκανε παρέα με τους Βενέτηδες,αυτούς που είχανε τα μποστάνια και πλημμύριζαν με ζαρζαβατικα την αγορά της Σμύρνης.Μεγάλη χαρά για την οικογένεια της γιαγιάς σας γιατί συχνά έστελνε έναν εργάτη του,ο κυρ Βενετης ,στο υποστατικό με όλων των λογιών τα χορταρικά.Συχνά στην παρέα ερχότανε κι ένας καπετάνιος,ενός εμπορικού πλοίου,άπ αυτα που παίρνανε τις πραμάτειες του κυρ Αργύρη σε άλλα λιμάνια.Ήτανε λέει από τους Κορφους,ένα νησί από την άλλη πλευρά της θάλασσας.Ήταν ένας ευχάριστος τύπος που έλεγε όλο χωρατά και ιστορίες παλιές από την πατρίδα του.Μερικές φορές έλεγε και λέξεις ακαταλαβίστικες όπως όταν ευχόταν στο τραπέζι σηκώνοντας το ποτήρι του ....να ζήσετε και να τα γοδερετε τα καλά σας.... Όταν έπινε αρκετά έλεγε....να σ αξιώσει ο θεός κυρ Αργύρη μου,ναρθεις κάποτες τσου Κορφους,εκεί στο μποργο στο Μαντουκι που μένω να βάλω την κυρα να σου φτιάξει σοφριτο!

       Η γιαγιά συχνά το έσκαγε από το υποστατικό και γύριζε στους μαχαλάδες.Της άρεσε να παρατηρεί την ζωή της πόλης.Μα πιο πολύ της άρεσε να βλέπει την περαντζαδα στην προκυμαία.Εκεί που κομψευομενες δεσποινίδες διασταύρωναν τα βλέμματα τους με διερχόμενους νεαρούς.Βέβαια πολλές φορές οι νεαροί δεν είχαν την υπομονή που χρειάζεται μια ρομαντική σχέση και κατευθύνονταν στα Χιώτικα την ''αμαρτωλη'' συνοικία.Εκεί ήταν μαζεμένα όλα τα πορνεία της πόλης!Έξαλλου την άλλη δουλειά την αναλάμβαναν οι προξενητρες.

       Μια φορά που κατέβηκε στον κάτω μαχαλά ήταν μέρες Χριστουγεννων.Πηγαινοερχονταν τα ταψιά στους φούρνους και οι μυρωδιές πλημμύριζαν τον αέρα.Μοσχομύριζαν οι ταβάδες με τα ψητά γουρουνοπουλα και ανακατευόταν με τις ευωδιές που ξεπηδούσαν από τα ανοιχτά παράθυρα!Πηγαινοερχονταν οι φαγιάντσες και τα μπακίρια με ότι εκλεκτό είχε να παρουσιάσει η σμυρνέικη κουζίνα.Και δωστου οι κουραμπιέδες και τα λουκούμια και από κοντά τα σαραγλί και οι μπακλαβάδες,τα καρύδια,το μέλι και τα φοινίκια!

        Κάθε πρωτοχρονιά ο κυρ Αργύρης και από κοντά σύσσωμη η οικογένεια πηγαίνανε να εκκλησιαστουνε.Φόραγαν τα καλά τους και πηγαίνανε να συναντήσουν τους άλλους Ελληνες στην εκκλησία.Πάντα πριν ξεκινήσουν πήγαινε και διάλεγε το πιο όμορφο ρόδι από την μεγάλη φρουτιέρα του σαλονιού,το έχωνε στην τσέπη του και το πήγαινε να ευλογηθεί. Όταν γυρίζανε το έσπαγε μπροστά στην είσοδο για το γούρι. Όλα πήγαιναν καλά για τον κυρ Αργύρη μέχρι που μια χρονιά το ρόδι δεν έσπασε!Το πήρε για κακό σημάδι.Αλλά αυτά θα σας τα διηγηθώ μιαν άλλη φορά.Αρκετά για σήμερα! 

ΤΑ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΡΩΕΣ(4)

Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ,Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΠΟΥ...ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΗ!

     Μετά την αιχμαλωσία αρχίζει ένας γολγοθάς συνεχών μετακινήσεων κάτω από άθλιες συνθήκες.Ήξεραν πως η μάχη στην παραλία είχε κριθεί,όμως η μάχη μέσα στις ψυχές τους τώρα άρχιζε και ήταν αποφασισμένοι να την κερδίσουν.               Αρχικά τους πήγαν στην Κονισπολη και λίγο αργότερα στους Αγ Σαράντα κάτω από καταρρακτώδη βροχή.Μετά από λίγες ώρες στην Αυλώνα με τελική κατάληξη ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στο Φιέρι.Εκεί οι συνθήκες ήταν άθλιες και το φαγητό λιγοστό ίσα-ίσα να μην πεθάνουν.Μετά τα Χριστούγεννα τους φόρτωσαν σ ένα καράβι για το Πριντεζι και το Μπάρι με τελική κατάληξη το στρατόπεδο στην Σουλμονα.    Κάποτε τους βάλανε σε καΐκια με ρότα προς την Σαρδηνία για να δουλέψουν στα ορυχεία.Εκεί οι κρατούμενοι έκαναν δυο απεργίες πείνας.Παρ' όλες τις απειλές δεν μπήκαν στα ορυχεία και οι Ιταλοί υποχώρησαν.

        Μέσα σ αυτό το σκηνικό οι κρατούμενοι είχαν πάντα στο νου τρόπους να δραπετεύσουν.Κάποιοι τα κατάφεραν και μερικοί από αυτούς εντάχθηκαν στο τάγμα των Γαριβαλδινων που πολεμούσαν τους φασίστες.Μερικοί από αυτούς ήταν ο Σταμάτης Σελλάς,ο λοχίας Χρήστος Καποδίστριας,ο Νίκος Στανελλος και ο λοχίας Δημήτρης Πουλιασης Κάποιοι άλλοι κατάφεραν να περάσουν στην Ελβετία με την βοήθεια Ιταλών αντιστασιακων.Τέτοια είναι η περίπτωση του Πολύδωρου Φακιολα και του Κώστα Πρεβεζάνου.Υπήρξαν πάντως Ιταλοί που βοήθησαν τους Ελληνες αιχμαλώτους.Αυτό ίσως θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στα λόγια μιας γριούλας στον Κώστα Πρεβεζάνο ...Καλή αντάμωση στον παράδεισο Κωνσταντά! Είμαι πολύ μεγάλη και βασανισμένη εγώ,δεν πρόκειται να σε ξαναδώ...

        Πέρασε έτσι ο καιρός,ο πόλεμος τελείωσε και γύρισαν στα σπίτια τους.Τρόμαξαν να τους γνωρίσουν οι δικοί τους-όσοι είχαν απομείνει-από τις κακουχίες.Βρήκαν πείνα και τις περιουσίες τους ρημαγμενες και έβαλαν το κεφάλι κάτω να ξεκινήσουν από την αρχή.Όμως μετά τον εμφύλιο όσοι είχαν ταχτεί με την πλευρά των ηττημένων πέρασαν καινούριες δοκιμασίες.Μερικοί από αυτούς ήταν ο Σελλάς,ο Πρεβεζάνος,ο Χαλικιοπουλος,ο Γερανός,ο Περδικαρης,ο Κωστελετος,ο Κανταρελης,ο Βλάσσης,ο Τόμπρος και ο Μιχαλάς! Βέβαια το επίσημο κράτος δεν φέρθηκε καλλίτερα και στους υπόλοιπους.Κάτι τιμητικά διπλώματα και μερικές συντάξεις πείνας που οι πιο περήφανοι δεν τις δέχθηκαν καν.

          Που να καταλάβουν οι γραβατωμένο ότι τούτοι δω πήγαν να πολεμήσουν γιατί τολεγε η καρδια τους και όχι για να κερδίσουν κάτι παρα μόνο μια μεγάλη αγκαλιά από τους δικους τους, όσοι γύρισαν πίσω ,και ένα μεγάλο ειλικρινές ευχαριστώ από την Πατρίδα!Σήμερα δεν ζει κανείς πια για να ζητήσει κατι. Όμως η πολιτεία τους χρωστάει μιαν αναγνώριση! Νομίζω ότι είναι καιρός να κηρυχθεί η 24η Νοέμβρη ημέρα μνήμης από την τοπική Αυτοδιοίκηση και να στηθεί ενα μνημείο ενθύμησης αυτών των παιδιών! Επειδή υπάρχει κάτι στους Κυνοπιαστες νομίζω είναι η σειρά του Δήμου Βόρειας Κέρκυρας να κάνει το καθήκον του!

           Χρειάζεται μια ακόμη υπομνηση.Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Φακιολα(που δυστυχώς εχει φύγει από κοντά μας) για την πολύ σπουδαία δουλειά που έκανε με το βιβλίο του ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ ζωήν....αποθεσατε από όπου πήρα αρκετά στοιχεία!

    Θα επιχειρήσω μιαν καταγραφή ανα χωριό των οπλιτών της αποστολης.Βεβαια λείπουν αρκετοί αφού δεν υπήρξε επίσημος κατάλογος η χάθηκε.

        ΧΩΡΕΠΙΣΚΟΠΟΙ

   Ζουπανος Βασιλης(τραυματιας)/Τομπρος Μανωλης(αιχμαλωτος)

              ΒΑΛΑΝΕΙΟ

    Κωστελετος Πλατων (αιχμαλωτος)

             ΑΓΙΟΙ ΔΟΥΛΟΙ

     Πρεβεζανος Κωστας(αιχμαλωτος)/Χαλικιοπουλος Σπυρος(διεφυγε τραυματιας)

             ΣΦΑΚΕΡΑ

    Λεονταρης Σπυρος (διεφυγε κολυμπωντας)

            ΑΓΡΑΦΟΙ

     Δανιλης Νικολαος(αιχμαλωτος )/Λοιζος Σωκρατης(αιχμαλωτος)/Προβατας Σπυρος(δασκαλος)/Προβατας Σπυρος(κολομπος-αιχμαλωτος)/Προβατας Σταματης/Σγουρος Κων/νος

         ΚΑΡΟΥΣΑΔΕΣ

       Κληρονομος Κων/νος(αιχμαλωτος)/Κληρονομος Γιωργης(αιχμαλωτος)/Κληρονομος Σπυρος(αιχμαλωτος)Λαδοβρεχης Σταματης(αιχμαλωτος)/Σκλαβενιτης Ιωακειμ δεκανεας(διεφυγε προς Σαγιαδα)/Χαλικιας.....

         ΞΑΝΘΑΤΕΣ 

      Βουργιδης Νικος /Ψαρρας....

        ΒΕΛΟΝΑΔΕΣ

      Κανταρελης Δημητρης/Κανταρελης Κων/νος/Κανταρελης Χριστοδουλος/Μηλιωτης Διονυσης(διεφυγε προς Σαγιαδα)/Παναγιωτης(Ναης)/Χαγιαννης Σπυρος(αιχμαλωτος)

        ΜΑΓΟΥΛΑΔΕΣ

       Κουλας Σπυριδων

        ΣΩΚΡΑΚΙ

        Χονδρογιαννης Σπυρος(Στρουντης)/Χονδρογιαννης Σπυρος(Σπυρουντζος)/Χονδρογιαννης Γιαννης(Παρθενης)

        ΑΓΡΟΣ

        Τριβυζας Ανδρεας(κρυφτηκε στα δεντρα)

         

        ΝΥΜΦΕΣ

     Μπανος Σπυριδων(αιχμαλωτος)/Ριζος Γεωργιος(σκοτωθηκε)

        ΣΙΔΑΡΙ

       Ραδος Δημητρης(αιχμαλωτος)

       

       ΔΡΟΣΑΤΟ

      Κορακιανιτης Ευσταθιος σαλπιγκτης/Μαντζουρογιαννης Σταματης(τραυματιας-αιχμαλωτος)/Πρωτοψαλτης Σπυρος(διεφυγε με βαρκα)

      ΓΑΒΡΑΔΕΣ

     Παραμυθιωτης Γιωργος

      ΑΥΛΙΩΤΕΣ

     Γαρναβος Βασιλειος(αιχμαλωτος)/Λοισιος Σωκρατης(αιχμαλωτος)/Μουζακιτης Δημητρης(σκοτωθηκε η πνιγηκε)

      ΠΡΥΝΙΛΑΣ

    Μιχαλας Παναγιωτης(τραυματιας διεφυγε)

      ΚΟΨΟΧΕΙΛΑΔΕΣ

     Κοντοσωρος Μιχαλης(τραυματιας κρυφτηκε)/Μερκουρης Κων/νος(αιχμαλωτος)

      ΚΑΣΤΕΛΑΝΟΙ ΓΥΡΟΥ

      Λουβρος Γιαννης(διεφυγε)/Μαυροπουλος Νικος

      ΑΡΚΑΔΑΔΕΣ

     Κορακιανιτης Μανωλης(αιχμαλωτος)

      ΠΕΡΟΥΛΑΔΕΣ

        Αγιοβλασιτης Σπυρος (αιχμαλωτος)/Σελλας Σταματης(αιχμαλωτος)

        ΑΡΙΛΛΑΣ

        Καλουδης...

      ΑΓ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ

      Βλαχος Σωκρατης(αιχμαλωτος)/Κοσκινας Δημητρης(αιχμαλωτος)/Πουλιασης  Δημητρης λοχιας

      ΣΤΡΥΝΙΛΑΣ

    Κοσκινας Ευθυμιος  και Σωτηρης(αδελφια αιχμαλωτοι)Κοσκινας Γερασιμος και Χρηστος (αδελφια ,αιχμαλωτοι)

      ΕΠΙΣΚΕΨΗ

       Περδικαρης Αντωνης(διεφυγε)/Περδικαρης Νικος (αιχμαλωτος)/Ρομπας(παρων) Γιαννης/Σγουρος Νικος(διεφυγε)/Τζωρας Αβρααμ(σκοτωθηκε)/Τζωρας Θεοδωρος/Τζωρας Κων/νος(αιχμαλωτος)

      ΛΑΥΚΙ

       Κοσκινας Βλαδιμηρος/Πουλιασης Κων/νος(σκοτωθηκε)

      ΚΑΣΣΙΩΠΗ

    Ιερεμιας Ηλιας(αιχμαλωτος)

      ΣΙΝΙΕΣ

      Γαρνελης..../Κατσαρος Λευτερης(επεστρεψε σκοτωθηκε αργοτερα απο ναρκη)/Κατσαρος Σπυρος(αιχμαλωτος)/Μαυρωνας Ματθαιος(αιχμαλωτος)

      ΣΠΑΡΤΙΛΑΣ

     Γερανος Πετρος(τραυματιας)/Γερανος Σπυρος/Πριφτης Ιωαννης(τραυματιας πεθανε λιγο αργοτερα)/Σαλβανος Τηλεμαχος(σκοτωθηκε)/Σερβος Σπυρος

      ΝΗΣΑΚΙ

     Γαρνελης Σωκρατης(αιχμαλωτος)/Γιαννακοπουλος Σπυρος(σκοτωθηκε)/Μαυρωνας Σπυριδων(αιχμαλωτος)/Τρυφωνας Νικολαος(σκοτωθηκε)

      ΠΕΤΑΛΕΙΑ

       Πουλιασης Αναστασιος(τραυματιας πεθανε αργοτερα)

      ΠΑΓΟΙ

      Ρουβας Γεωργιος(αιχμαλωτος)

      ΔΑΦΝΗ

       Ρουσσινος Ναπολεων(αιχμαλωτος)

      ΟΜΑΛΗ

        Σαλβανος Ευαγγελος(αιχμαλωτος)

      ΣΓΟΥΡΑΔΕΣ

        Σγουρος Αντωνης(διεφυγε προς Σαγιαδα)/Σερβος Δημητρης(αιχμαλωτος)

      ΔΟΥΚΑΔΕΣ

     Στανελος Νικολαος λοχιας(αιχμαλωτος)

      ΣΚΡΙΠΕΡΟ

     Βινος Ευσταθιος(αιχμαλωτος)/Κρητικος Κων/νος(σκοτωθηκε)

      ΚΟΡΑΚΙΑΝΑ

    Θυμης Ιωαννης-λοχιας/Καλουδης Γιωργος(τραυματιας ,διεφυγε)Κοντοστανος Νικος(σωθηκε)/Σαββανης Ηρακλης(αιχμαλωτος) 

      ΟΘΩΝΟΙ

     Αργυρος Αιμιλιος(σκοτωθηκε)

      ΠΟΛΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

      Δικηγορος αγνωστων στοιχειων/Κοντος Βασιλειος(σκοτωθηκε)/Μακροζωναρης Πετρος(τραυματιας πεθανε αργοτερα)/Μανιαριζης Γιαννης/Μπεκιατ Μορενο(σκοτωθηκε)/Ντουκας Νικολαος(σκοτωθηκε)/Πατουνης Αχιλλεας(αιχμαλωτος)/Πλεσσας Σπυριδων(σκοτωθηκε)/Ριζος...../Σκορδιλης Ιωακειμ(σκοτωθηκε)/Φαρουγγιας Σπυρος/Φερεντινος Κ λοχιας(αιχμαλωτος)

      ΚΑΝΑΛΙΑ

    Γκογκας...   

      ΑΛΕΠΟΥ

     Καρβουνης Κωστας/Καρβουνης Γιαννης(αδελφια)/Κομνηνος Γιαννης(αιχμαλωτος)Κομνηνος Κωστας (αδελφια)Ριγγας Αλεξανδρος λοχιας(διεφυγε προς Μουρσι)/Σκιαδοπουλος Κωστας(αιχμαλωτος)

      ΓΟΥΒΙΑ

     Φακιολας Πολυδωρος δεκανεας (τραυματιας-αιχμαλωτος)

     ΚΟΙΝΟΠΙΑΣΤΕΣ

    Σουρβινος Τρυφωνας(σκοτωθηκε)

     ΜΩΡΑΙΤΙΚΑ

   Βουλγαρης Κωστας(αιχμαλωτος)/Σκεντος Σπυρος(τραυματιας τον εκρυψαν στην Σαγιαδα)

     ΑΝΩ ΓΑΡΟΥΝΑΣ

    Κυπριανος Αλεξανδρος/Σιματης Στυλιανος

     ΛΕΥΚΙΜΜΗ

    Βλασης Βασιλης(τραυματιας-αιχμαλωτος)/Γατσουλης..../Γουργος Βαγγελης/Μηνας Σπυρος(αιχμαλωτος)/Πανδης Γιωργος λοχιας/Σαμοιλης Σπυρος/Βλασσης Μιλτιαδης ανθυπιατρος(τραυματιστηκε και πεθανε λιγο αργοτερα γιατι αργησαν να του αφαιρεσουν σφαιρα απο την σπληνα)

     ΣΤΑΥΡΟΣ

     Δαφνης Σταματης(αιχμαλωτος)/Ραρης Ευσταθιος λοχιας(σκοτωθηκε)

     ΜΑΝΤΟΥΚΙ

    Αυγερινος Κων/νος(αιχμαλωτος)/Γεωργατος... (διεφυγε)/Γιωργας....(διεφυγε)/Πετρου Δημητριος(αιχμαλωτος)/Τσιμινος Γιαννης(αιχμαλωτος)

    ΣΥΝΑΡΑΔΕΣ

     Γραμμενος Γιαννης(σωθηκε στο δασος)/Γραμμενος Γιωργος(αιχμαλωτος)/Γραμμενος Θωμας(διεφυγε κολυμπωντας)/Παπαδατος Γιωργος(αιχμαλωτος)

     ΚΑΒΟΣ

    Παγιατης Παναγιωτης(σκοτωθηκε)

    ΓΑΖΑΤΙΚΑ

      Λινοσπορης Αλεξανδρος(διεφυγε με βαρκα)

    ΚΟΥΡΑΜΑΔΕΣ

    Κοσκινας Γεωργιος(δεν ειναι βεβαιη η συμμετοχη του ,σκοτωθηκε αλλου)/Χυτηρης Σπυρος

    ΑΗ ΜΑΘΙΑΣ

   Αρμενιακος Χριστοδουλος(διεφυγε-σκοτωθηκε στο Τεπελενι)Καποδιστριας Χρηστος λοχιας (αιχμαλωτος)

    ΠΑΞΟΙ

     Απεργης Νικος(αιχμαλωτος)/Καγκας.../Κουβας Δημητρης(αιχμαλωτος)

    ΑΡΓΥΡΑΔΕΣ

   Ασπιωτης Σπυριδων(σκοτωθηκε)/Καββαδιας Αντωνης λοχιας(αιχμαλωτος)

      ΑΓΙΟΙ ΔΕΚΑ

   Αυγουστης Γιωργος(αιχμαλωτος)/Αυγουστης Προκοπης(αιχμαλωτος)/Αυγουστης Σταματης(αιχμαλωτος) 

      ΟΠΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΤΕΙ ΑΠΟ ΠΙΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ

     Αδαμαντιδης Γιαννης(αιχμαλωτος) /Ανθης Ευθυμιος/Ανθης Λεωνιδας(αιχμαλωτος)   /Βεργης Μενελαος(αιχμαλωτος/Βλαχος Σταματης(αιχμαλωτος)/Γραμμενος Στελιος/Καποδιστριας Νικος/Καραγιαννης Γιωργος λοχιας Θεσ/κη(σκοτωθηκε)/Κοντογιωργης Σπυρος(διεφυγε)/Κοσκινας Γιαννης/Κουτσουρης Νικος(αιχμαλωτος)/Μανδυλας Σπυρος(διεφυγε τραυματιας)/Μαυραγανης/Παλαβιτσινης Ιωσηφ(διεφυγε τραυματιας)/Παπαγεωργιου(απο Πρεβεζα-σκοτωθηκε)/Σγουρος Δημητρης(αιχμαλωτος)Σπανος Ιωαννης-Λακωνια(αιχμαλωτος)

     

ΤΑ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΡΩΕΣ(3)

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

        Το απόσπασμα είναι πια εγκλωβισμένο! Τα γύρω υψώματα είναι γεμάτα Ιταλούς στρατιώτες που συνεπικουρούνται από τμήματα εθνικιστών Αλβανών.Όλμοι,πυροβολικό και αεροπλάνα το κτυπούν ανελέητα.Οι Έλληνες στρατιώτες ίσα που προλαβαίνουν να στήσουν ένα οπλοπολυβόλο και με τα ατομικά Μαλνιχερ που διαθέτουν προσπαθούν να τους απωθήσουν.Τέσσερις φορές επιχειρούν οι Ιταλοί να κατέβουν στην παραλία για να τους συλλάβουν και τέσσερις φορές γυρίζουν πίσω!

          Ο Λαντζιδης ενώ έδειξε ανεπάρκεια για τόσο δύσκολη αποστολή,στην διάρκεια της μάχης έδειξε ανδρεία καθώς πολεμούσε όρθιος την περισσότερη ώρα και συνέχεια εμψύχωνε τους άντρες του.Τραυματίστηκε στον μηρό και στο χέρι και πιάστηκε αιχμάλωτος στο τέλος της μάχης.Ο ανθ/γος Πατσακης προσπάθησε με το τμήμα του να πλευροκόπησει τους Ιταλούς που όμως τους αντιλήφθηκαν και τους θέρισαν με τα πολυβόλα. Όταν εγκλωβίστηκε μαζί με τον οπλίτη Νίκο Περδικάρη του πρότεινε να παραδοθεί ενώ αυτός κράτησε την τελευταία σφαίρα του για τον εαυτό του! Ο γενναίος Σφακιανός δεν άντεξε την ιδέα της αιχμαλωσίας. Ο ανθ/γος Καλιγκος πολέμησε μέχρι την τελευταία σφαίρα τραυματισμένος σοβαρά.Του έκοψαν το πόδι στο νοσοκομείο λόγω γάγγραινας και μάλλον πέθανε αργότερα αφού χάθηκαν τα ίχνη του. Ο Φραγκοπαναγος διέφυγε στο τέλος της μάχης με μερικούς στρατιώτες.Λαντζιδης και Φραγκοπαναγος αργότερα εντάχθηκαν στις δυνάμεις του Ζέρβα.

           O γιατρός Μιλτιάδης Βλάσης τραυματίστηκε στην μάχη,τον ειχαν ενταξει τελευταία στιγμή στην ομάδα και ήταν ανεκπαίδευτος για μάχη.Ο Αβραμης Τζωρας από την Επίσκεψη πολεμώντας όρθιος ήταν ο πρώτος νεκρός του αποσπάσματος.Μια ριπή πολυβόλου τον πήρε στο κεφάλι και σωριάστηκε μπροστά στα μάτια του Θύμιου Κοσκινά από τον Στρινυλα.Ο Πολύδωρος Φακιολας αφηγείται ότι συμπολεμιστής του έλεγε ..δεν θα γλυτώσουμε..και πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του μια οβίδα τον σκότωσε.Αργότερα και ο ίδιος ο Φακιολας τραυματίζεται στον μηρό.Τον βοηθάει να δέσει το τραύμα ο Γιώργος Παπαδατος.Ο σαλπιγκτής Καραγιάννης από Θεσ/κη τραυματισμένος βαριά κρατάει την στερνή του σφαίρα για τον Ιταλό αξιωματικό που παει να τον συλλάβει.Ακολούθως δυο Αλβανοί οπλίτες τον τρυπάνε με τις ξιφολόγχες στο κεφάλι. Ο Τρύφωνας Σουρβινος που ήθελε να γίνει καλόγερος μα τον πρόλαβε ο πόλεμος σωριάζεται νεκρός ανάμεσα σε δεκάδες συντρόφους του.Ο Σπυρος Μαυρωνας εβλεπε τον συμπολεμιστη του Νικο Τρυφωνα να χειριζεται με επιδεξιοτητα το οπλοπολυβολο και να κανει ζημια στους Ιταλους...  ώσπου τον εντοπίζουν και μια οβίδα τον κάνει κομμάτια.Λίγο πιο δίπλα σκοτώνεται ο Αιμιλιος Αργυρος από τους Οθωνους.Ο Μανωλης Τομπρος από Χωρεπισκοπους προσπαθώντας να βοηθήσει ένα σοβαρά τραυματία συμπολεμιστή του,είδε έναν άλλο δίπλα να πέφτει νεκρός.Ο λοχίας Βασίλης Ζουπανος από το ίδιο χωριό τραυματισμένος σοβαρά ζήταγε από τους συμπολεμιστες του να τον αποτελειωσουν.Ο Σταματης Βλαχος τραυματισμενος στο χέρι και στο πόδι έβλεπε τον θάνατο να κόβει βόλτες γύρω του. Τις ίδιες εικόνες μεταφέρει και ο Μιχ Κοντοσωρος,παντού θάνατος.Ο λοχίας Πουλιασης θυμώνει όταν βλέπει έναν συμπολεμιστή να κλαίει πιστεύοντας ότι έχασε το θάρρος του.Διαπιστώνει ότι είναι δάκρυα για τους δυο νεκρούς συντρόφους του, που έχει βάλει τα άψυχα κορμιά τους σαν ανάχωμα ,για να προφυλαχθεί από τις σφαίρες.

           Η μάχη άρχισε να φθάνει στο τέλος της για ένα και μόνο λόγο.Τα πυρομαχικά λιγοστεύουν επικίνδυνα. Μερικοί μένοντας από σφαίρες επιχειρούν να σηκώσουν λευκή σημαία.Όμως οι άλλοι τους αποπαιρνουν,πρώτα θα ρίξουν όλοι και την τελευταία τους σφαίρα και ύστερα θα παραδοθούν.Σε λίγο θα τελειώσουν όλα και οι Ιταλοί θα κατέβουν στην παραλία.Όταν τελειώνει και η τελευταία σφαίρα όσοι βρίσκονται σε σημεία που έχουν δυνατότητα διαφυγής το προσπαθούν.Αρκετοί το καταφέρνουν,όσοι δεν μπορούν να αποφύγουν την αιχμαλωσία σπάνε τα όπλα τους και τα πετάνε στην θάλασσα,μην τύχει και πέσει τίποτε δικό τους στα εχθρικά χέρια.Μια ομάδα με τον Φραγκοπαναγο διαφεύγουν,ενώ μια άλλη με τον λοχία Αλέξανδρο Ριγγα που ήταν οπισθοφυλακή ανεβαίνει το βουνό.Τους ταΐζει ένας τσοπάνος με μπομπότα.Αργότερα συναντάνε τα ελληνικά στρατεύματα πιάνοντας και δέκα αιχμάλωτους από τους αποχωρούντες Ιταλούς.Αλλά και ο Αντρέας Τριβυζας από τον Αγρό με μια ομάδα 15 ανδρών διαφεύγει την σύλληψη.Μερικοί βρίσκουν μια βάρκα και σώζονται.Ο Σπύρος Λεοντάρης από τα Σφακερα σώθηκε κολυμπώντας μαζί με δυο Μαντουκιωτες.Ο Σωτήρης Κοσκινάς πέρασε τον Καλαμα κουβαλώντας έναν τραυματία.Ο Σπύρος Χαλικιοπουλος από Αγίους Δούλους διέφυγε κολυμπώντας με τραύμα στην φτέρνα,από όλμο.Μετά από 7 ώρες έφτασε στην Σαγιαδα που για καλή του τύχη ένας τσοπάνος τον περιμάζεψε.Όμως τα σημάδια του τραυματισμού τον συνόδευαν όλη του την ζωή για να του θυμίζουν εκείνη την μέρα!

           Όταν έκατσε ο αχός της μάχης οι Ιταλοί κατέβηκαν στην παραλία και αφού έριξαν χαριστικές βολές στους βαριά τραυματισμένους,συνέλαβαν τους υπόλοιπους για τους οποίους άρχιζε μια καινούρια οδύσσεια! Αρχικά απείλησαν να τους σκοτώσουν αν δεν έδιναν πληροφορίες για την θέση των ελληνικών δυνάμεων στην Κέρκυρα.Κανείς δεν μίλησε η έδιναν παραπλανητικές πληροφορίες.

          Είμαι πεπεισμένος ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι αυτά τα παιδιά στάλθηκαν σε μια πρωτόγνωρη για τον ελληνικό στρατό αποστολή, χωρίς δουλεμένο σχέδιο,χωρίς επαρκή οπλισμό και εφόδια,χωρίς σωστά επιλεγμένη διοίκηση.Στάλθηκαν για να πεθάνουν,ήταν αναλώσιμοι!               Όμως αυτοί μίλησαν με την ψυχή τους και φάνηκαν αντάξιοι της αποστολής τους.Πήγαν ν' ανταμώσουν με τους συμπατριώτες τους που πριν διακόσια και πλέον χρόνια υπερασπίστηκαν επιτυχώς τα φρούρια της αγαπημένης τους Κέρκυρας!

    Συνεχίζεται.....             

           

ΤΑ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΡΩΕΣ (2)

ΤΟ ΚΡΥΦΤΟΥΛΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ....ΑΡΧΙΖΕΙ

O επικεφαλης του λοχου Δ Λαντζιδης

   Η ώρα είναι 6.30 το πρωί της 23ης του Νοέμβρη.Τα υψώματα πάνω από την παραλία του Κάτω Αετού αχνοφαίνονται καθώς πλησιάζει το ξημέρωμα.Τα καΐκια πλευρίζουν ένα-ένα την ακτή και το αποβατικό τμήμα μπαίνει μέχρι την μέση στο παγωμένο νερό! Ευτυχώς  η παραλία είναι ασφαλής,παρ όλο τον φόβο που είχαν κατά την διαδρομή μην γίνουν αντιληπτοί ,αφού τα βενζινοκίνητα καΐκια έκαναν πολύ θόρυβο,ενώ παράλληλα πέταγαν και σπίθες απο τις μηχανες,που προσπάθησαν να καλύψουν σκεπάζοντας με σακιά τις μηχανές.

   Οι οδηγίες που έχουν δοθεί στον λοχαγό είναι να επικοινωνήσει άμεσα με τον οπτικό τηλέγραφο που έχει εγκατασταθεί στην κορυφή του Παλαιού φρουρίου,για να είναι σε ετοιμότητα η πυροβολαρχία που έχει μετακινηθεί από την Αφρα στην Κουλούρα για υποστήριξη του αποσπάσματος αν το ζητήσει.Αυτό δεν έγινε με αιτιολογία από τον λοχαγό ότι ο οπτικός τηλέγραφος είχε πρόβλημα.Τραγικό για την μοίρα του αποσπάσματος.Επιπλέον ο Λαντζιδης κατά παράβαση των οδηγιών,αντι να διατάξει πορεία προς το ύψωμα Βαγκαλατι τους οδηγεί προς Κονισπολη αρκετά νοτιότερα.Τα λάθη συνεχίζονται όταν ο ανθ/γος Γιάννης Βλάχος τελείως αψυχολόγητα πυροβολεί προς ένα παρατηρητήριο των Ιταλών,ενώ αργότερα αφήνουν ελεύθερους δυο Αλβανούς βοσκούς που είχαν συλλάβει που πιθανόν ενημέρωσαν τους Ιταλούς.Αυτό ήταν λάθος του λοχία Δημ. Πουλιαση που θύμωσε πολύ τον Λαντζιδη.Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει πλέον χαθεί και η διοίκηση του λόχου βρίσκεται σε σύγχυση!

Στρατιώτες με φόντο το Νέο Φρούριο

    Κατά τις 11πμ φτάνουν σε ένα δασωμένο ύψωμα από όπου βλέπουν τον δρόμο από Αγ Σαράντα προς Κονισπολη.Εκεί ο Λαντζιδης αποφασίζει να κτυπήσουν 4 ιταλικά φορτηγά που κινούνται πάνω στον δρόμο.Αντιδρά ο λοχίας,υπεύθυνος των όλμων Βασ. Βλάσης.Οι όλμοι δεν είναι αποτελεσματικοί σε κινούμενο στόχο.Ο Λαντζιδης επιβάλλεται με τον βαθμό του.Το αποτέλεσμα είναι πενιχρό,μόλις ένα φορτηγό χτυπιέται, και ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο τους εντοπίζει αμέσως!                        Μένουν αρκετή ώρα στο ύψωμα μέχρι να αποφασιστεί τι θα κάνουν.Όταν δίνεται εντολή να ξεκινήσουν ο Λαντζιδης στέλνει ένα στοιχείο όλμου με επικεφαλής τον λοχία Αλεξ. Ριγγα στην οπισθοφυλακή του λόχου.Αντιδρά και πάλι ο λοχίας Βλάσης θεωρώντας ότι δεν διασπας την συστοιχία των όλμων και επιπλέον καθυστερείς την οπισθοφυλακή λόγω βάρους.Πράγματι η οπισθοφυλακή χάνει την επαφή με το υπόλοιπο τμήμα.Κανείς δεν ακούει τον έμπειρο λοχία! Εξάλλου ο υπεύθυνος αξιωματικός των όλμων λίγα πράγματα κατέχει για τις δυνατότητες του όπλου.

Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο

       Φτάνουμε σε ένα κρίσιμο χρονικά σημείο που ο υπολοχαγός Βλάχος προτείνει να χτυπήσουν την Κονισπολη με όλη την δύναμη πυρός που έχουν για να τους αιφνιδιάσουν και όσοι επιζήσουν.Διαφορετικά να επιχειρήσουν να διαφύγουν προς την παραλία της Σαγιαδας.Γνωρίζει καλά την περιοχή γιατί πριν την έναρξη του πολέμου είχε σταλεί για κατασκοπεία στην περιοχή.Ο Λαντζιδης διαφωνεί με τον Βλάχο,είναι φανερό πια ότι υπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στους επικεφαλής! Η ρήξη δεν αργεί να επέλθει. Ο Βλάχος παίρνει την διμοιρία του και φεύγει προς Σαγιαδα,πράγμα απαράδεκτο σε καιρό πολέμου,όσο και αν η άποψή του φαίνεται σωστότερη από του Λαντζιδη! Αυτές οι λίγες ώρες πριν ξημερώσει θα ήταν πιθανόν σωτήριες για το τμήμα,όμως η απόφαση του λοχαγού πρώτα να ξεκουραστούν, οι πραγματικά κατάκοποι στρατιώτες,τους στερεί αυτήν την πιθανότητα.Το χάραμα βρήκε τα υψώματα γεμάτα Ιταλούς και το ελληνικό απόσπασμα σε μια βραχώδη παραλία σχεδόν ακάλυπτο.Είχε φθάσει η στιγμή της πιο κρίσιμης απόφασης!

       Το τμήμα είναι αποκομμένο από την οπισθοφυλακή που έχει μείνει πίσω,ενώ η διμοιρία του ανθ/γου Πατσακη έχει ξεκινήσει προς Σαγιαδα.Οι όλμοι έχουν αχρηστευθεί,έμεναν μερικά οπλοπολυβόλα και ο ατομικός οπλισμός με 150 σφαιρες για τον καθένα.Οι Ιταλοί κτυπούν την οπισθοφυλακή για να μην μπορέσουν να ξανανεβουν στο βουνό ενώ φράγμα πυρός επιχειρούν και μπροστά αναγκάζοντας την διμοιρία του Πατσακη να γυρίσει πίσω.Δεν υπάρχει ελπίδα πια.Σε τέτοιες περιπτώσεις η λογική λέει να παραδοθείς,αφού ο θάνατος σου κτυπάει επίμονα την πόρτα!                                                              Δεν μου είναι εύκολο να σκεφτώ πως λειτουργεί ο άνθρωπος σε τέτοιες περιπτώσεις.Αν σκέφτεται το σπίτι του και τους αγαπημένους του!Αν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης του λέει τρέξε να σωθείς!Τούτοι δω όμως έχουν την αποκοτιά μέσα τους.Κάτι σπουδαιότερο δεν τους αφήνει να λιγοψυχήσουν.Είναι το περιεχόμενο του ΌΧΙ που δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να το ξεστομίσει με επάρκεια ένας γηραλέος δικτάτορας ξημερώματα φορώντας πυτζάμες!Μπόρεσαν όμως κάλλιστα να το πουν οι ψυχές αυτών των παιδιών,με την καρδιά σφιγμένη για την τύχη των δικών τους.Ανάμεσα σε μυτερούς βράχους,ασπάλαθους και ασφακες,κυκλωμένοι και χωρίς ελπίδα βοήθειας!!

     Συνεχίζεται......

     

     

   

ΤΑ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΡΩΕΣ (1)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΛΑΝΤΖΙΔΗ// ΛΟΧΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Έλληνας στρατιώτης το 1940

       Πλησιάζει και φέτος η μέρα που περήφανα θα γιορτάσουμε το έπος του 40! Ένας λαός που μόλις άρχιζε να βρίσκει τα ''πατηματα του'' μετά την Μικρασιατική καταστροφή προκλήθηκε από έναν υπερόπτη εισβολέα να παραμερίσει για να περάσει.

        Όλες οι προβλέψεις ήταν εναντίον του.Είχε απέναντι του ένα στρατό μεγαλύτερο και καλλίτερα εξοπλισμένο,δύσβατο έδαφος και έναν χειμώνα που ερχόταν απειλητικός.                        Απέναντι σ αυτό είχε να παρατάξει έναν υποτυπωδώς εξοπλισμένο στρατό με ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων και μια κυβέρνηση με φασιστικές πρακτικές διακυβέρνησης.            Αλλά και μια τεράστια ψυχή,που ορθωθηκε να υπερασπίσει τα παιδιά του και τις γριές μανάδες.Τον ιδρώτα και το αίμα των πατεράδων που είχαν ποτίσει τις ελιές και τ αμπέλια τους.Γι αυτά πήγε να πολεμήσει!!

         Δικαίως λοιπόν κάθε χρόνο νοιώθουμε περήφανοι για τον Δαβάκη,τον Φριζη και τόσους άλλους.Όμως κρύβουμε έντεχνα πίσω από την κουρτίνα της Ιστορίας ότι πονάει!Τι κι αν πριν αρκετά χρόνια ο εθνικός ποιητής είχε επισημάνει ότι  ''εθνικο είναι το αληθινο''. Η αλήθεια εδώ αφορά την μοίρα 200 περίπου Κερκυραίων που στάλθηκαν στην σφαγή και που αυτή την σελίδα της ιστορίας λίγοι γνωρίζουν γιατί ''πρέπει'' να μιλάμε μόνο για τις επιτυχίες!

        Εκείνο το βροχερό βράδυ του Νοέμβρη,οι πάνω από διακόσιοι στρατιώτες και αξιωματικοί του αποσπάσματος περίμεναν σαν τα φαντάσματα να επιβιβαστούν στα καΐκια που περίμεναν δεμένα στο λιμάνι της Σπηλιάς.Τα είχε επιτάξει ο ελληνικός στρατός για τις ανάγκες του πολέμου.Ήταν μικρά επιβατηγά από τις Συνιες την Κασσιόπη και ένα από τον Υψο.Οι περισσότεροι φαντάροι ήταν κι αυτοί από την βόρεια Κέρκυρα,αγροτοπαιδα, αμούστακα σχεδόν,που ζήτησαν εθελοντικά να πάρουν μέρος στην επιχείρηση,χωρίς να ξέρουν που θα πήγαιναν! Υπηρετούσαν στο 10ο σύνταγμα που είχε έδρα το Κοκκινι και αποτελούνταν κυρίως από Κερκυραιους.

          Ας πάμε λίγο πίσω χρονικά στις 30 Οκτωβρίου, τότε που ο διοικητής του 10ου Συντάγματος Συντ/ρχης Βασίλειος Πετρόπουλος προτείνει στο Γενικό Στρατηγείο την αποστολή τμήματος στα μετόπισθεν του εχθρού.Το Στρατηγείο σωστά τότε το βάζει στο ''συρταρι''αφου ακόμα δεν είχε ολοκληρωθεί η επιστράτευση, όμως όπως φαίνεται δεν αναθέτει σε κάποιον αξιωματικό να το ''δουλεψει'' σαν σενάριο για την στιγμή που θα κριθεί πραγματοποιήσιμο! Έτσι όταν στις 20 Νοέμβρη παίρνεται η απόφαση της απόβασης όλα δείχνουν ότι δεν έχει μελετηθεί σωστά.

Στοιχείο όλμου

           Υπεύθυνος αξιωματικός να οργανώσει το εγχείρημα,  ορίζεται ο αντι/ρχης Πασχάλης Παπαδημητρίου!Διοικητής του αποσπάσματος, που ονομάστηκε 10ος λόχος ορίζεται ο μόνιμος λοχαγός από τους Φιλιάτες, Δημήτριος Λαντζιδης.Μαζί του έχει ένα φάκελλο με οδηγίες που του έχει δοθεί διαταγή να τον ανοίξει μεσοπελαγα! Όμως οι περιορισμοί είναι μόνο γι αυτόν,γιατί στην Αθήνα γνωρίζουν για την αποστολή άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν.Γι αυτό θα μιλήσουμε αργότερα! Την διοίκηση πλαισιώνουν ανθυπολοχαγοί μόνιμοι και έφεδροι μη Κερκυραιοι!Ούτε εδώ δεν κατάλαβε η διοίκηση ότι  δεν μπορείς να συγκροτήσεις ένα τμήμα από διάφορους λόχους και μέσα σε τρεις μέρες να αποκτήσει ομοιογένεια για τόσο δύσκολη αποστολή! Χαρακτηριστικό είναι ότι μια από τις διμοιρίες με διμοιρίτη τον Κ. Καλιγκο ,τον λοχία Δημ Πουλιαση και τους οπλίτες Σταμ.Πρόβατά, Κώστα Πρεβεζανο,Πολυδωρο Φακιολα,Νικο Κοντοστανο και Σπύρο Μαυρωνα συγκροτήθηκε στα Σφακερα και από κει σ'ενα ατέλειωτο ποδαρόδρομο μέσω Μεσσαριας φτάσανε στον Αγρό βρεγμένοι ως το κόκκαλο και στριμωχτηκαν σ'ενα λουτρουβιο για να στεγνώσουν.Από κει ξανά για Τρουμπετα,μετά Σκριπερο για να καταλήξουν στους Γιανναδες που ήταν ο τόπος συγκέντρωσης.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ10ου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

          Τα καΐκια ξεκινούν το ένα πίσω από το άλλο,στις 4. 30 ξημερώματα της 23ης Νοέμβρη.Έχει προηγηθεί σήμα στην Αθήνα αναβολής της επιχείρησης λόγω άσχημου καιρού! Η Αθήνα όμως ''κοιμαται''  η ακόμα χειρότερα αδιαφορεί.Το τραγικό είναι ότι η Αθήνα ''απαντα'' στις 7. 00 το πρωί και αναβάλλει την επιχείρηση,όταν το απόσπασμα έχει πια φθάσει στην παραλία του Κάτω Αετού! Το πρώτο λάθος του Λαντζιδη είναι ότι δεν επιχειρεί να επικοινωνήσει,με τον οπτικό τηλέγραφο με την Κέρκυρα,αν και πρέπει να σημειώσουμε ότι με χειμώνα καιρό ο τηλέγραφος θα ήταν άχρηστος.Οι επιτελείς μάλλον θα έκριναν ότι θα ήταν πολυτέλεια ένας ασύρματος για τους μελλοθανατους!Επιπλέον ένα τέτοιο τμήμα πρέπει να είναι ευέλικτο για να μπορέσει να αιφνιδιάσει τον εχθρό.Αντ' αυτού το φορτώνουν με έναν ουλαμό όλμων που μόνο καθυστέρηση δημιουργεί.

          Ακόμα πλανάται το ερώτημα!Αυτοί που σχεδίασαν την αποστολή ήταν τόσο ανεπαρκείς η τους έστελναν συνειδητά στο στόμα του λύκου.Ακόμα χειρότερα αν η αποστολή προδόθηκε από ασυνείδητους αξιωματούχους.Αλήθεια γιατί έπρεπε να γνωρίζει για την αποστολή ο υφυπουργός Ασφαλείας Μανιαδακης(ο γνωστός με το ρετσινόλαδο) και ο Τύπου Νικολουδης!Οι ίδιοι γιατί το ''εμπιστευτηκαν'' στον δημοσιογράφο Γιώργο Δρόσο που με την σειρά του το πούλησε-οι πληροφορίες μιλάνε για ένα γούνινο παλτό-στον Αμερικανό ανταποκριτή του Ρωυτερ,ώστε το ΒΒC να μεταδώσει την είδηση.Το μόνο που δεν γνώριζαν πια οι Ιταλοί ήταν η ημέρα και το ακριβές σημείο!Συνειδητά η ασυνείδητα θυσίασαν τα παιδιά που περίμεναν οι γέροι γονείς να γυρίσουν πίσω! Όσο για τους ''δραστες'' αυτής της διαρροής,ο Δρόσος το 1946 εξελέγη βουλευτής του Λαϊκού κόμματος και αργότερα ηταν δημοσιογράφος-αναλυτής επί χούντας στην ΥΕΝΕΔ.Ο Μανιαδακης έφτιαξε κόμμα μεταπολεμικά και εξελέγη και βουλευτής με την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή!

     Συνεχίζεται.......

ΖΟΥΣΕ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ....ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ

Το παρακάτω κείμενο ξεπήδησε φυλλομετρώντας ληξιαρχικές πράξεις της Κέρκυρας και επειδή δεν κάθεται ο καθένας να διαβάσει έγγραφα σκέφτηκα να το κάνω πιο βατό κάνοντας την ανάγνωση του πιο ανάλαφρη.

Τα πρόσωπα όμως ήταν υπαρκτά και έχει ενδιαφέρον τι μπορεί να σου ''σκαρωσει'' η ζωή!

.............      ..............    ............   ............

Όπως πιθανόν μάθατε και στο σχολείο ζούσε εκεί πάνω στο Σούλι μια φάρα ονομαστή οι Τζαβελλαιοι.                                    Σπουδαίοι πολεμιστές ,μαθημένοι στα δύσκολα,αλλά είχαν και ελαττώματα.Το μεγαλύτερο ήταν που τσακωνόταν συχνά με την άλλη μεγάλη φάρα τους Μποτσαραιους.Δεν θα κάτσουμε τώρα να κάνουμε λαϊκό δικαστήριο ποιος έφταιγε περισσότερο,αλλά δεν ήτανε  σοβαρά πράγματα αυτά!       Αυτό το κατάλαβαν όταν βρήκαν μπροστά τους τον Αλη Πασά.Παμπόνηρος,καταφερτζής και με πολύ χρήμα,χρειάστηκε κάποια χρόνια αλλά κατάφερε και τους ξερίζωσε από τα χώματα τους.   

   Σκορπίσανε τότε,εδώ κι εκεί,μα οι περισσότεροι περάσανε στην Κέρκυρα! Τούτος για τον οποίο γίνεται λόγος,αν δεν με γελάνε οι υπολογισμοί μου πρέπει να τανε δισέγγονος του Φώτου που τον φάγανε έξω από τον Μαύρο Γάτο! Γιατί άλλη κακή συνήθεια που φέρανε μαζί τους οι Σουλιώτες ήτανε και οι ανταγωνισμοί.

    Τούτος λοιπόν ο Νικόλας γιος του Δημήτρη γεννήθηκε το 1881 και ασχολήθηκε με τι άλλο,με την στρατιωτική τέχνη.Τζαβέλας και φρου-φρου και αρώματα δεν γινότανε.Είχε κι έναν αδελφό τον Λάμπρο, δυο χρόνια μικρότερο,στρατιωτικός κι αυτός. 

                             Νέος πάνω στα ντουζενια του ο Νικόλας,θα είχε και αγέρωχο παράστημα,έκανε μια σχέση ερωτική με μια νεαρή που την λέγανε Μαρία Φεραρεολ . Η σχέση τραβούσε σε μάκρος γιατί ο Νικόλας δεν άφησε πόλεμο για πόλεμο                           Πολέμησε στον ''ατυχο'' πόλεμο του 1897,στον Μακεδονικό αγώνα,στους Βαλκανικούς και τέλος στην Μικρά Ασία.

    Ώσπου το 1903 η Μαρία μένει έγκυος και σε λίγο γεννιέται η Θεοδώρα η όπως την φωνάζανε χαϊδευτικά Λόλα! Εκεί ξαφνικά ανακάλυψαν ότι έχουν διαφορετική κοινωνική θέση και ο γάμος είναι αδύνατος! Δυστυχώς το έγγραφο δεν μας διαφωτίζει ποιος ήταν πάνω απ τον άλλον,αλλά η ουσία είναι ότι χωρίζουν και το κοριτσάκι μένει με τον πατέρα

    Ο Νικόλας κατά πως φαίνεται δεν την μπορούσε την μοναξιά,οπότε παντρεύεται την Ασπασία Μαρινη με την όποια όμως δεν αποκτά παιδιά,ενώ η Λόλα συνεχίζει να ζει μαζί τους.Σαν πατέρας με μπέσα-Σουλιώτης γαρ- έχει υποσχεθεί ότι θα την αναγνωρίσει σαν νόμιμο τέκνο του.Ομως'' αι βουλαι  του Κυριου'' ήταν άλλες!

     Όπως είπαμε και παραπάνω ο Τζαβέλας δεν άφησε μάχη για μάχη,αλλά του την φύλαγε  εκεί στην Μικρά Ασία στην μάχη του Κάλε-Γκροτο τον Αυγουστο του1921.Τραυματιστηκε όπως φαίνεται θανάσιμα,αλλά ο λίγος χρόνος που του έμεινε ήταν αρκετός για να μιληση στον έφεδρο ανθυπολοχαγό του πυροβολικού Γιώργο Λευτεριωτη   και να του πει να πάει να βρει τον αδελφό του τον Λάμπρο Τζαβελλα ταγματάρχη του πυροβολικού για να φροντίσει για την αναγνώριση της κόρης του.

    Έτσι ο ταγματάρχης του πεζικού Νικόλαος Τζαβελλας παρέδωσε το πνεύμα ήσυχος.Η Λόλα αναγκάστηκε να προσφύγει στα δικαστήρια για να βρει το δίκιο της ώσπου μια απόφαση δικαστηρίου του 1930 την δικαιώνει.                                        Είναι πια μια Τζαβελαινα!                   

ΟΙ ΕΛΙΕΣ ΤΑ ΑΜΠΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ.....ΜΑΓΙΣΤΡΑΤΟ

Βρισκομαστε στο 1813.Βαλανειο!Ειναι Κυριακη! Οι καμπανες χτυπανε ''αλαρμα''.Η κυριακατικη λειτουργια εχει τελειωσει πριν λιγο αλλα κανεις δεν παραξενευεται που οι καμπανες χτυπανε επιμονα.Ολοι γνωριζουν τον λογο!

   Οι αντρες ντυμενοι στα ''καλα τους'' ειναι μαζεμενοι στον φορο.Αλλοι στριβουν το τσιγαρο τους,αλλοι ρουφανε ηδονικα το ουζο τους.Λιγες γυναικες αναμεσα τους καθως οι περισσοτερες ειναι στο σπιτι και ετοιμαζουν το μεσημεριανο.Ολοι μιλανε μεγαλοφωνα αλλα δυσκολα καταλαβαινεις τι λενε μεσα σε αυτο το απιστευτο κομφουζιο.

     Παντως ενα ειναι σιγουρο οτι κατι πολυ σημαντικο προκειται να συμβει σημερα.Δεν εξηγειται αλλιως αυτη η μεγαλη μαζωξη.Ξαφνου ενα σουσουρο σηκωνεται απο το συγκεντρωμενο πληθος των χωρικων.

-Ερχονται!!Ερχονται!! Αυτοι που ερχονται δεν ειναι αλλοι απο τον προεστο του χωριου Αρσενη Βασιλακη που συνοδευεται απο τους εκλεγμενους κυβερνητες της εκκλησιας του Αγ Νικολαου των Χαρτοφυλακα.Πριν απο λιγες μερες ειχε ελθει η ενημερωση απο το Υπουργειο Διοικησεως υπογεγραμμενη απο τον Υπουργο Βλασσοπουλο,οτι επρεπε να αρχισουν οι διαδικασιες για το ''παχτωμα''της περιουσιας της εκκλησιας για τους ''ερχαμενους τεσσερους χρονους''

   

         Ο προεστος με καθε επισημοτητα πλησιασε τον ξεφτισμενο τοιχο του κοντινου σπιτιου των Βασιλακηδων στην ''κοντραδα'' του φορου και καρφωσε το ''cartello'',σα να λεμε την πινακιδα αγγελιας,που ειχε ολες τις λεπτομερειες της διαδικασιας.

          Ολα επρεπε να γινουν σε τρια δημοσια ''ινκαντα'' (δημοπρασίες) που αφορουσαν τρεις συνεχομενες Κυριακες.Αν η πρωτη κρινοταν ακαρπη,τοτε πηγαιναν στην δευτερη που αν δεν αλλαζε κατι τοτε επρεπε να παρουν οι ενδιαφερομενοι τα καπελλακια τους και να πανε στην πολη.Εκει με παρουσια πια εκπροσωπου της αρχης επρεπε να κατατεθουν σφραγισμενες ''offertais''(προσφορες)

          Ολοι πλησιασαν σπρωχνοντας ο ενας τον αλλο να διαβασουν την αγγελια παρ' ολον που ηξεραν καθε φορα τι εγραφε.Ισως με την ελπιδα οτι φετος η επιβλεπουσα αρχη θα ζηταγε λιγοτερα.Ας ειναι!Γρηγορα απογοητευτηκαν και γυρισαν μουρμουριζοντας και καποιοι βλαστημωντας,στο καφενειο.

           Ως συνηθως η αγγελια ξεκινουσε με τον πομπωδη τιτλο της εποπτευουσας αρχης                                                                   ΜΑΓΙΣΤΡΑΤΟ ΕΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ            Το επομενο σημειο ηταν το ποσο.Εκατον δεκα πεντε φραγκα.Πολλα για τις τσεπες των χωρικων.Ακομα θυμαται ο προεστος που εγραφε <<...προς την διοικησην...η διαδικασια κατεστη ακαρπος...>>.Ακομα θυμαται που στα 1805  στην πρωτη ινκαντα ο Δημητρης Κυριακης εδινε 14 ταλαρα και στην δευτερη ο Γιωργος Κωστελετος 15 ταλαρα.Αφου τελειωνε το κατεβατο με τους ορους της διαδικασιας στος τελος υπηρχε φαρδια-πλατια η υπογραφη του υπευθυνου.....Χριστοδουλος Δημος Προσαλεντης

          Βεβαια το ''Μαγγιστρατο που επιστατει στα ιερα δικαιωματα'' κατα καιρους εκανε ελεγχο διαχειρησης οπως συνεβει τον Οχτωβρη του 1807 με εκλεγμενους τους Ανασταση Κωστελετο και Σπυρο Χαρτοφυλακα και εποπτευοντα τον Σπυριδωνα Χρυσοβιτσιανο!

            Οι '' κουμεσιοι'' της εκκλησιας επρεπε να εχουν σε πρωτη ζητηση μια καταγραφη της χτηματικης περιουσιας της εκκλησιας καθως και καθε μεταβολης αυτης.Στα 1809 ειχαν καμει μιαν τετοια.Πηραν λοιπον την πολυκαιρισμενη πεννα την βουτηξαν στο μελανι και γραψανε.........

               11 ριζαρια ελιες στο Βαρκο της Εμπαρουνιας Φραντζεσκου με δοσιμο 1/10 στην βαρωνια                                     4 ριζαρια στους Βοθινους στου Φιλιππακη Βουλγαρη                  3  ///     //    στα Μαριολατικα                                                             1 χοντρολια στα Πασχαλατα στο τραφουδι                                     1    //      // και μια λιανολια στην κορφη στο κλισμα του π'Ζαχου Κρασακη  στο τραφουδι πλησιον Νικολαου Χαρτοφυλακα                                                                                            1 χοντρολια και μια λιανολια μεσα στον κηπο του Νικολα και Ζαχου Χαρτοφυλακα(αδελφια)                                                                1  //      //            //         //        μεσα στον κηπο του π' Ζαχου κοντα στο λουτρουβιο του                                                                              3 ελιες στ κλισμα η μια μισιακη με Τζωρτζη Ραδο                         2 ελιες εξω απο την εκκλησια                                                           1 χοντρολια στα Κουλουμια                                                                   4 ελιες στα σολιατικα του Γιαννη Κωστελετου κ' Γιακομου Χαρτοφυλακα                                                                                     Πληρωνει η Μαρια γυνη του π' Δημου Κυριακη 1/4 απο 30 ελιες στα Πανω Αμπελια στα Τζενουρατικα                                     2 ελιες στο μυλαυλακο στους Κυπριαναδες                                    Πληρωνει σολιατικο ο Σταματελος Χαρτοφυλακας του π' Αλεξανδρου για μια ριζα μια ξεστα                                                      Ο Τατσης Βασιλακης του π' παπα Ανασταση 1 ξεστα και κερι βενετικο μια λιρα                                                                                    Ο Γιωργος Βαγιωνιτης του π' Θοδωρη μισο μουτζουρι σταρι και κερι ουγγιες τρεις

    Ιωαννης Χαρτοφυλακας κυβερνητης                                              Ιερευς Στεφανος Χαρτοφυλακας μαρτυρας                                    Νικος Κεφαλωνιτης μαρτυρας

   Παρατηρουμε οτι η περιουσια ειναι κατακερματισμενη και αυτο συμβαινει γιατι οι πιστοι αφηναν ''για μερος της ψυχης τους'' μια-δυο ελιες και σπανιοτερα μερικα δουκατα.                                                                                           

STRADIOTI ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Οι stradioti εμελλε να παιξουν ενα πολυ σημαντικο στρατιωτικο ρολο που ομως δεν ειχε το ιστορικο αντικρυσμα που τους επρεπε! Ο λογος ηταν οτι δεν ανηκαν σε κανενα εθνικο σχημα για να  τυχουν της ''εθνικης'' αναγνωρισης.Ηταν μισθοφοροι ''υπηρετες'' διαφορων αφενταδων που σε εποχες πολεμικης απραξιας δεν μπορουσαν καλα-καλα να θρεψουν τις οικογενειες τους.Μονο λιγοι στρατιωτικοι αρχηγοι τους κατω απο συγκεκριμενες συνθηκες μπορεσαν να αποκτησουν περιουσιες!

                                                                                                                                                                          Αλλα ποιοι ηταν οι stradioti? Oι περισσοτεροι ηταν Ελληνες,Δαλματοι και κυριως Αλβανοι.Οι αξιωματικοι τους ηταν Ελληνες απο γνωστες βυζαντινες οικογενειες οπως οι Παλαιολογοι ,οι Λασκαρη και οι Ραλλη

Ονομαστες οικογενειες stradioti ηταν οι Μπουα και οι Κλαδα!!

Ηταν ψιλοι ιππεις με πολυ ανθεκτικα αλογα στις κακουχιες ,τα οποια προσεχαν πολυ γιατι ηταν το αλλο τους....μισο.Δεν ειναι τυχαιο οτι στην μισθοδοσια τους ,επαιρναν τουλαχιστον συν ενα δουκατο, για την τροφη του αλογου τους! Φορουσαν κατι περιεργα ψηλα καπελα και σπανιως κρανη και ο οπλισμος τους συμπληρωνονταν απο μια σπαθη,ενα δορυ με μια σημαιουλα επανω του και ενα ροπαλο.Κρατουσαν δε μια στρογγυλη ασπιδα (scudo)
Αυτοι που πρωτοι τους χρησιμοποιησαν ηταν οι Δεσποτες του Μυστρα ενω αργοτερα τους χρησιμοποιησαν κατα κορον οι Βενετοι οι οποιοι εχοντας πολλες κτησεις οπου τους χρειαζονταν τους πηγαιναν.Ετσι ηταν ''κοσμογυρισμενοι''αφου πολεμησαν απο την Κυπρο μεχρι την Δαλματια και απο τον Μωρια μεχρι την Ιταλικη χερσονησο.

Πολεμουσαν σε ομαδες που τις λεγανε κομπανιες(compagnia) που συνηθως τα ατομα που τις αποτελουσαν ειχαν συγγενικη σχεση και ο γιος του αρχηγου (capo) επαιρνε την θεση του πατερα( εκτος αν καποιος αλλος εδειχνε περισσοτερα προσοντα)  συνηθως οι γιοι του αρχηγου οσο ζουσε επαιρναν την θεση του υπασπιστη και του σημαιοφορου Αξιοσημειωτο ειναι οτι κουβαλουσαν οπου στελνονταν και τις οικογενειες τους!

Μετα τις απωλειες των Βενετων σε εδαφη και την κατακτηση τους απο τους Τουρκους πολλοι stradioti ηλθαν στα Επτανησα για να ενισχυσουν τις φρουρες. Τους χρησιμοποιουσαν κυριως σε εφιππες περιπολιες στις ακτες για τον φοβο επιδρομων αλλα και σε αλλες υπηρεσιες.Καμμια φορα ομως και για να καταστελουν εξεγερσεις χωρικων!Συχνα τους παραχωρουσαν χωραφια προς εκμεταλευση τα οποια πολλες φορες δεν εφθαναν για να ζησουν τις οικογενειες τους οποτε καταπατουσαν διπλανα χωραφια. Βρισκουμε την πληροφορια οτι ο Stefano Tiepolo εκπροσωπος των κατοικων της Κασσιωπης διαμαρτυρεται στις αρχες οτι οι stradioti της περιοχης απο 400 μοδια που τους ειχαν δοθει προς εκμεταλευση δια της μεθοδου της καταπατησης τα ειχαν κανει 2000 σε βαρος των χωρικων! Βεβαια οι χωρικοι πολλες φορες εκαναν τα''στραβα ματια''γιατι οι stradioti ηταν αυτοι που τους υπερασπιζοταν οταν γινοταν επιδρομες πειρατων απο τα απεναντι παραλια και αρπαζαν   ζωα ακομα και παιδια και χρειαζοταν να πληρωνουν λυτρα στον σαντζακ- μπεη για να τα παρουν πισω 

        σ

Μια σημαντικη οικογενεια stradioti που εγκατασταθηκε στην Κερκυρα παιρνοντας σημαντικα εδαφη ηταν οι Μπαρμπατη.Ηταν αλβανικης καταγωγης αλλα ειχαν κανει αρκετες επιγαμιες με Ελληνες οσο εμεναν στο Ναυπλιο Ηλθαν στην Κερκυρα το 1543 με αρχηγο τον Αυγουστινο που ηταν stradioti της Βενετιας απο το 1494 και ιπποτης του Αγιου Μαρκου.Τους δοθηκαν χωραφια στο Βαιλατο του Ορους στα χωρια Σπαρτιλλα,Σγουραδες,Ζυγο και Σωκρακι.Ο Ιακωβος ηγειτο 50 stradioti και το 1577 συνεισεφερε για την αναστυλωση των οχυρωσεων.Η περιουσια περασε στον Γεωργιο που ηταν ανηψιος του Αυγουστινου το 1684 και αργοτερα οι γιοι του Σπυρος και Ιακωβος πηρα τον τιτλο του κοντε (1701).

Mια αλλη σημαντικη οικογενεια stradioti που κατεληξε στην Κερκυρα ηταν αυτη των Ραουλ-Ραλλη.Καταγοταν απο μεγαλη γαιοκτημονικη οικογενεια του Βυζαντιου που μετα την αλωση πηγε στην Πελοπονησσο οπου αρκετα μελη της εγιναν σημαντικοι αρχηγοι μεγαλων ομαδων stradioti. Eνας απο αυτους ο Μιχαηλ Ραλλης Δριμης σκοτωθηκε το 1494 στην αλωση της Μεθωνης.Εγινε μεγαλη σφαγη ομως η οικογενεια του (4 γιοι και 3 κορες)ειχαν διαφυγει στην Κερκυρα οπου η Βενετικη διοικηση τους παραχωρησε φεουδο στην περιοχη της Λευκιμμης με ετησια προσοδο 100 δουκατα.

Εξαιρετικο ενδιαφερον εχει οι περιπτωση των Βασιλακη οι οποιοι μαζι με τους συγγενεις τους Γουλιμη (Golemi) ηταν τοπικοι αρχοντες στο  Δριβαστο περιοχη της βορειας Αλβανιας.Αυτοι ταχτηκαν με το μερος των Βενετων οταν ο σερβος δεσποτης Brankovic κατελαβε το 1423 την περιοχη.Το τιμημα ηταν να τυφλωθει ο Μαρκουλιτσης Βασιλακης απο τον Σερβο δεσποτη Ο γιος του Προγονος αποκατασταθηκε απο τους Βενετους οταν ανακαταλαβαν την πολη αλλα αργοτερα οταν την κυριευσαν οι Τουρκοι τα αδελφια του σκοτωθηκαν. Συμφωνα με δικη του αφηγηση αυτος η μητερα του,η γυναικα του και τα παιδια του αιχμαλωτιστηκαν απο τους Τουρκους.Ομως ο γιος του Μαρκος τα μπερδευει λιγο τα πραγματα οταν σε αιτηση του προς την Βενετικη διοικηση αναφερει οτι ο πατερας του και ο Γουλιμης ειχαν προσχωρησει στο τουρκικο στρατοπεδο,αλλα επειδη δεν τα βρηκαν οπως ηθελαν,μολις εμαθαν απο γνωστο τους πασα οτι επικειται επιθεση στην Κερκυρα τοσκασαν για την Βενετια οπου ενημερωσαν τις αρχες.Παντως υπαρχει υποψια οτι ο λογος του εφυγαν ηταν οτι συμμετειχαν σε υποκινηση εξεγερσης.Οπως και ναχει η Βενετια δεν φανηκε αχαριστη γιατι τους βρισκουμε με αξιωματα το 1493 στην Padova και την Crenona.

O κυριος ογκος των stradioti που ηλθαν στην Κερκυρα ηταν απο την περιοχη της Ηλειας,Μεθωνης,Κορωνης,Ναυπλιου,Μονεμβασιας και Κυπρου απο το δευτερο μισο του 15ου μεχρι το πρωτο μισο του 16ου αιωνα.Υπαρχουν αρκετα ονοματα stradioti που συνανταμε και σημερα στην Κερκυρα,χωρις να μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ειναι κατευθειαν απογονοι τους.Μπορουμε ομως να τα αναφερουμε με την ελπιδα καποια νεωτερη ερευνα να δωσει περισσοτερα στοιχεια.

  Συνανταμε λοιπον τον Γεωργιο Καμπιερα το 1506 στο Sebenico της Δαλματιας αρχηγο ομαδας 

  Η οικογενεια των Μανεση που εδρασε κυριως στο Ναυπλιο αρβανιτικης καταγωγης που καποια στιγμη μελος της ειχε τον τιτλο του βοεβοδα.

   Οι Μποχαλη με την καταρευση του Δεσποτατου το 1460 περασαν στην Κερκυρα

   Οι Μποζικη σημαντικη οικογενεια με πολλα μελη και αρχηγους σε ομαδες stradioti

    O Nικολας Πριφτης αιχμαλωτιστηκε στην Κυπρο ,ελευθερωθηκε το1574 και πηγε Κερκυρα.Επισης απο Κυπρο εντοπιζουμε τα ονοματα Κορτεσης και Καρδονας

   Οι Βλασση αρβανιτικης καταγωγης στρατιωτικη οικογενεια που τον 16οαιωνα περασε στην Κερκυρα

   Αλλα ονοματα stradioti ειναι τα Φοντανας,Πετ τας,Σκιαδοπουλος,Κοντης,Μουρμουρη,Μπουζη,,Μηλιωτη(Stamati Miglioti),Mαζης(Gini Mazi),Tαντης,Καταβατης

    Οταν το 17ο αιωνα ανακαλυφθηκε το αρκεβουζιο οι stradioti αρχισαν να φθινουν ωπου στο τελος λιγοι που ειχαν μεινει χρησιμοποιηθηκαν σαν αγροφυλακη.

   Αυτη ειναι η εντυπωσιακη ιστορια τους!!

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ

   Η οικογενεια των Βασιλακη (Βασιλακιος) εμφανιζεται τον 11ο αιωνα την εποχη των Κομνηνων και η καταγωγη τους ηταν απο την Παφλαγονια

   Τον Νικηφορο Βασιλακη τον  συνανταμε με τον τιτλο του Δουκα το 1071 να διοικει το θεμα της Θεοδοσιουπολεως στο σημερινο Ερζερουμ της Τουρκιας.Πιστος συντροφος του αυτοκρατορα Ρωμανου Δ' Διογενη συμμετεχει στην μαχη του Μαντζικερτ με τα θλιβερα επακολουθα για τους Βυζαντινους
   
   Ο Νικηφορος ειναι αρχηγος του στρατευματος που συγκεντρωνεται στην Θεοδοσιουπολη.Ειναι ενα τεραστιο στρατευμα γυρω στις 120.000 και αποτελειται απο Ιβηρες Αρμενιους και Συρους,αλλα και διαφορους μισθοφορους!Ο αντιπαλος ειναι ο Σελτζουκος Αρπ Αρσλαν.                                             Ο αυτοκρατορας στελνει μια ιλη ιππικου με επικεφαλης τον Νικηφορο Βρυεννιο για ανιχνευση οταν ξαφνικα βρισκεται αντιμετωπος με χιλιαδες εχθρους.Ζηταει απεγνωσμενα βοηθεια οποτε διατασσεται να τρεξει σε βοηθεια ο Βασιλακης.Οι συνασπισμενες δυναμεις των δυο Νικηφορων κατανικουν τους αντιπαλους φθανοντας σχεδον στο στρατοπεδο τους.Εκει ομως ο Βρυεννιος αποσυρεται και ο Βασιλακης χωρις να το αντιληφθει μενει μονος με αποτελεσμα το τμημα του να σφαγιασθει και ο ιδιος να πιαστει αιχμαλωτος! Λιγο αργοτερα ειναι αυτος που θα πεσει κλαιγοντας στα ποδια του πληγωμενου Ρωμανου μετα την καταστροφη στο Μαντζικερτ που προηλθε απο προδοσια των ορκισμενων εχθρων του αυτοκρατορα!! 

     Βρισκομαστε πια στην εποχη που αυτοκρατορας του Βυζαντιου ειναι ο Μιχαηλ Ζ' ο Δουκας ενας ανθρωπος στα ορια του επικινδυνα αχρηστου! Που ρωταγε τον Βασιλακη  <<ποιοι ειναι αυτοι οι Τουρκοι?>> οταν πριν λιγα χρονια ειχαν διαλυσει τον βυζαντινο στρατο στο Μαντζικερτ αιχμαλωτιζοντας τον ιδιο τον Βασιλακη! Προφανως θα ανεβαζε το αιμα στο κεφαλι του φιλοδοξου στρατηγου.
    Τα αποτελεσματα δεν αργησαν να φανουν.Οι τρεις στρατηγοι με το ονομα Νικηφορος δηλαδη Βοτανειατης,Βρυεννιος και Βασιλακης συνασπιζονται εναντιον του Μιχαηλ και τον εκθρονιζουν.Στον θρονο ανεβαινει ο γηραιος Βοτανειατης  που παντρευεται την νεαρη Μαρια της Αλανιας γυναικα του Μιχαηλ! Ολα καλα? Οχι βεβαια!! Οι δυο αλλοι στρατηγοι δεν ικανοποιουνται απο την εξελιξη και συντομα ο Βρυεννιος στασιαζει κατα του αυτοκρατορα ενω ο Βασιλακης περιμενει την εκβαση της μαχης ελπιζοντας στην κοπωση των αντιπαλων για να κερδισει αυτος την εξουσια
      Ο Βοτανειατης γνωριζοντας τον αδυναμο στρατο που διαθετει και το γηραιο της ηλικιας του προσπαθει να αποφυγει εναν ακομα εμφυλιο χωρις ανταποκριση απο τον Βρυεννιο
                                                                                                                 Ο αυτοκρατορας βρισκει την σωτηρια του στο προσωπο ενος νεαρου του Αλεξιου Κομνηνου που κατανικα τον Βρυεννιο.Ο Βασιλακης που στο μεταξυ αναλαμβανει Δουκας του Δυρραχιου(αρχαια Επιδαμνος)σαν να μην καταλαβε τιποτα στασιαζει και αυτος και βαδιζει προς την βασιλευουσα.Εχει στρατοπεδευσει 18 χιλιομετρα εξω απο την Θεσσαλονικη στις οχθες του ποταμου Βαρδαρη με στρατο που αποτελειται απο παλαιμαχους Φραγγους,Σκλαβηνους,Αλβανους και Ελληνες.  Ενας στρατιωτης που αυτομολησε απο τον στρατο του Αλεξιου του δινει πληροφοριες που τον κανουν να πιστεψει οτι μπορει να αιφνιδιασει τον Αλεξιο.Ομως ο Αλεξιος αποδεικνυεται πανουργος,τον αιφνιδιαζει οταν ο Βασιλακης επιτιθεται σε ενα αδειο στρατοπεδο! Οταν το αντιλαμβανεται ειναι αργα.Ματαια ο αδελφος του Εμμανουηλ ανεβασμενος σε ενα λοφο εμψυχωνει τον στρατο του φωναζωντας <<σημερα ειναι η μερα του Βασιλακη>>  Ο <<τραυλος>> οπως περιπαιχτικα αποκαλουσε τον Αλεξιο-λογω καποιου προβληματος στην ομιλια-τον εχει κατανικησει !                                                                                                                                                                                                                     Κυνηγημενος τρεχει να οχυρωθει στην Θεσσαλονικη και οταν ο Αλεξιος καταφερνει να μπει στην πολη κλεινεται στην ακροπολη το σημερινο Επταπυργιο.Σε λιγο φθανει ο Αλεξιος που δεν χρειαζεται πολυ για να ''πεισει'' τους πολιορκημενους οτι ολα τελειωσαν!!Οι στρατιωτες του Βασιλακη ανοιγουν τις πυλες στον στρατο του Αλεξιου και παραδιδουν τον Βασιλακη.

ΑΛΕΞΙΟΣ Α' ΚΟΜΝΗΝΟΣ

    Ενα στρατιωτικο τμημα παραλαμβανει τον Βασιλακη και ξεκιναει για την Κωνσταντινουπολη,ενω ενα αλλο ξεκιναει για να τους συναντησει στα μισα του δρομου.Θα συναντηθουν στους Φιλιππους εξω απο την Καβαλα οπου θα γινει η παραδοση.Οι διαταγες ομως απο τον Βοτανειατη ειναι σαφεις.Ο Βασιλακης ως στασιαστης πρεπει να τυφλωθει και αυτο γινεται!
     Η μοιρα των ηττημενων ειναι να χανονται στην ληθη της ιστοριας ομως για τον Βασιλακη ειχε κατι να αφησει.Στο σημειο που εγινε η τυφλωση ειναι γνωστο μεχρι σημερα ''το πηγαδι του Βασιλακη'' αλλα υπηρξε και χωριο με το ονομα Βασιλακη που στην εποχη της Τουρκοκρατιας λεγοτανε Βασλακ!!

      ΥΓ Δεν πρεπει να συγχεουμε τον στρατηγο με τον Νικηφορο Βασιλακη που εζησε απο το 1115 μεχρι το 1182 και ηταν λογιος,θεολογος και κληρικος