ΤΑ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΡΩΕΣ (2)

ΤΟ ΚΡΥΦΤΟΥΛΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ....ΑΡΧΙΖΕΙ

O επικεφαλης του λοχου Δ Λαντζιδης

   Η ώρα είναι 6.30 το πρωί της 23ης του Νοέμβρη.Τα υψώματα πάνω από την παραλία του Κάτω Αετού αχνοφαίνονται καθώς πλησιάζει το ξημέρωμα.Τα καΐκια πλευρίζουν ένα-ένα την ακτή και το αποβατικό τμήμα μπαίνει μέχρι την μέση στο παγωμένο νερό! Ευτυχώς  η παραλία είναι ασφαλής,παρ όλο τον φόβο που είχαν κατά την διαδρομή μην γίνουν αντιληπτοί ,αφού τα βενζινοκίνητα καΐκια έκαναν πολύ θόρυβο,ενώ παράλληλα πέταγαν και σπίθες απο τις μηχανες,που προσπάθησαν να καλύψουν σκεπάζοντας με σακιά τις μηχανές.

   Οι οδηγίες που έχουν δοθεί στον λοχαγό είναι να επικοινωνήσει άμεσα με τον οπτικό τηλέγραφο που έχει εγκατασταθεί στην κορυφή του Παλαιού φρουρίου,για να είναι σε ετοιμότητα η πυροβολαρχία που έχει μετακινηθεί από την Αφρα στην Κουλούρα για υποστήριξη του αποσπάσματος αν το ζητήσει.Αυτό δεν έγινε με αιτιολογία από τον λοχαγό ότι ο οπτικός τηλέγραφος είχε πρόβλημα.Τραγικό για την μοίρα του αποσπάσματος.Επιπλέον ο Λαντζιδης κατά παράβαση των οδηγιών,αντι να διατάξει πορεία προς το ύψωμα Βαγκαλατι τους οδηγεί προς Κονισπολη αρκετά νοτιότερα.Τα λάθη συνεχίζονται όταν ο ανθ/γος Γιάννης Βλάχος τελείως αψυχολόγητα πυροβολεί προς ένα παρατηρητήριο των Ιταλών,ενώ αργότερα αφήνουν ελεύθερους δυο Αλβανούς βοσκούς που είχαν συλλάβει που πιθανόν ενημέρωσαν τους Ιταλούς.Αυτό ήταν λάθος του λοχία Δημ. Πουλιαση που θύμωσε πολύ τον Λαντζιδη.Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει πλέον χαθεί και η διοίκηση του λόχου βρίσκεται σε σύγχυση!

Στρατιώτες με φόντο το Νέο Φρούριο

    Κατά τις 11πμ φτάνουν σε ένα δασωμένο ύψωμα από όπου βλέπουν τον δρόμο από Αγ Σαράντα προς Κονισπολη.Εκεί ο Λαντζιδης αποφασίζει να κτυπήσουν 4 ιταλικά φορτηγά που κινούνται πάνω στον δρόμο.Αντιδρά ο λοχίας,υπεύθυνος των όλμων Βασ. Βλάσης.Οι όλμοι δεν είναι αποτελεσματικοί σε κινούμενο στόχο.Ο Λαντζιδης επιβάλλεται με τον βαθμό του.Το αποτέλεσμα είναι πενιχρό,μόλις ένα φορτηγό χτυπιέται, και ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο τους εντοπίζει αμέσως!                        Μένουν αρκετή ώρα στο ύψωμα μέχρι να αποφασιστεί τι θα κάνουν.Όταν δίνεται εντολή να ξεκινήσουν ο Λαντζιδης στέλνει ένα στοιχείο όλμου με επικεφαλής τον λοχία Αλεξ. Ριγγα στην οπισθοφυλακή του λόχου.Αντιδρά και πάλι ο λοχίας Βλάσης θεωρώντας ότι δεν διασπας την συστοιχία των όλμων και επιπλέον καθυστερείς την οπισθοφυλακή λόγω βάρους.Πράγματι η οπισθοφυλακή χάνει την επαφή με το υπόλοιπο τμήμα.Κανείς δεν ακούει τον έμπειρο λοχία! Εξάλλου ο υπεύθυνος αξιωματικός των όλμων λίγα πράγματα κατέχει για τις δυνατότητες του όπλου.

Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο

       Φτάνουμε σε ένα κρίσιμο χρονικά σημείο που ο υπολοχαγός Βλάχος προτείνει να χτυπήσουν την Κονισπολη με όλη την δύναμη πυρός που έχουν για να τους αιφνιδιάσουν και όσοι επιζήσουν.Διαφορετικά να επιχειρήσουν να διαφύγουν προς την παραλία της Σαγιαδας.Γνωρίζει καλά την περιοχή γιατί πριν την έναρξη του πολέμου είχε σταλεί για κατασκοπεία στην περιοχή.Ο Λαντζιδης διαφωνεί με τον Βλάχο,είναι φανερό πια ότι υπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στους επικεφαλής! Η ρήξη δεν αργεί να επέλθει. Ο Βλάχος παίρνει την διμοιρία του και φεύγει προς Σαγιαδα,πράγμα απαράδεκτο σε καιρό πολέμου,όσο και αν η άποψή του φαίνεται σωστότερη από του Λαντζιδη! Αυτές οι λίγες ώρες πριν ξημερώσει θα ήταν πιθανόν σωτήριες για το τμήμα,όμως η απόφαση του λοχαγού πρώτα να ξεκουραστούν, οι πραγματικά κατάκοποι στρατιώτες,τους στερεί αυτήν την πιθανότητα.Το χάραμα βρήκε τα υψώματα γεμάτα Ιταλούς και το ελληνικό απόσπασμα σε μια βραχώδη παραλία σχεδόν ακάλυπτο.Είχε φθάσει η στιγμή της πιο κρίσιμης απόφασης!

       Το τμήμα είναι αποκομμένο από την οπισθοφυλακή που έχει μείνει πίσω,ενώ η διμοιρία του ανθ/γου Πατσακη έχει ξεκινήσει προς Σαγιαδα.Οι όλμοι έχουν αχρηστευθεί,έμεναν μερικά οπλοπολυβόλα και ο ατομικός οπλισμός με 150 σφαιρες για τον καθένα.Οι Ιταλοί κτυπούν την οπισθοφυλακή για να μην μπορέσουν να ξανανεβουν στο βουνό ενώ φράγμα πυρός επιχειρούν και μπροστά αναγκάζοντας την διμοιρία του Πατσακη να γυρίσει πίσω.Δεν υπάρχει ελπίδα πια.Σε τέτοιες περιπτώσεις η λογική λέει να παραδοθείς,αφού ο θάνατος σου κτυπάει επίμονα την πόρτα!                                                              Δεν μου είναι εύκολο να σκεφτώ πως λειτουργεί ο άνθρωπος σε τέτοιες περιπτώσεις.Αν σκέφτεται το σπίτι του και τους αγαπημένους του!Αν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης του λέει τρέξε να σωθείς!Τούτοι δω όμως έχουν την αποκοτιά μέσα τους.Κάτι σπουδαιότερο δεν τους αφήνει να λιγοψυχήσουν.Είναι το περιεχόμενο του ΌΧΙ που δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να το ξεστομίσει με επάρκεια ένας γηραλέος δικτάτορας ξημερώματα φορώντας πυτζάμες!Μπόρεσαν όμως κάλλιστα να το πουν οι ψυχές αυτών των παιδιών,με την καρδιά σφιγμένη για την τύχη των δικών τους.Ανάμεσα σε μυτερούς βράχους,ασπάλαθους και ασφακες,κυκλωμένοι και χωρίς ελπίδα βοήθειας!!

     Συνεχίζεται......