ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΡΑΒΟΡΑΒΔΗ

Ο ΤΑΤΣΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΒΑΛΑΝΙΤΙΚΗ ΦΙΓΟΥΡΑ

Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΤΑΤΣΗ

    Τούτο το επώνυμο προσπαθώντας να το ετυμολογήσουμε  θα μπορούσαμε εύκολα να καταλήξουμε στην εκδοχή ότι είναι αυτός που στηρίζεται σ' ένα στραβό ραβδί ή ότι ο ίδιος προσομοιάζει με στραβό ραβδί,ο άκαμπτος, όπως θα λέγαμε πιο λαϊκά το ''στραβόξυλο''

    Όπως και νάχει ως επώνυμο εντοπίζεται το 1530 στους Λάκωνες και αργότερα το 1590 στις Βατωνιές.Στο Βαλανειό εμφανίζεται λίγο πριν το 1800 ερχόμενο από το μπόργο του Μαντουκιού

Η ΣΟΦΙΑ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ

Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΤΑΤΣΗ

    O γενάρχης της οικογένειας είναι ο Πέτρος  ο οποίος είναι παντρεμένος με την Ελένη,αγνώστων λοιπών στοιχείων.Πιστεύω ότι το ζευγάρι ήρθε στο χωριό αφού είχε ήδη αποκτήσει τα παιδιά του.Αρχικά με μπέρδεψε η ύπαρξη του Δανιήλ ,ηγούμενου της μονής του Αγ Νικολάου της Αυλής (Αρλιώτη).Πίστεψα ότι ήταν γιος της οικογένειας, αλλά αυτό δεν προκύπτει από την σύγκριση των ημερομηνιών.Πιθανόν είναι συγγενής,ίσως αδελφός του Πέτρου,και να είναι αυτός που τους ''κάλεσε'' στο χωριό.
     Από τα στοιχεία που διαθέτουμε το 1800 εμφανίζεται σαν ανάδοχος σ' ένα βαπτήσι, όντας ηγούμενος της μονής.Λογικά για να αναλάβει αυτό το αξίωμα δεν θα πρέπει να ήταν μικρότερος των 40 ετών,οπότε πλησιάζει ηλικιακά τον Πέτρο. 
     Θα πρέπει να υπηρέτησε για αρκετό καιρό την μονή και σε αυτόν οφείλεται, αν όχι ο τειχισμός της,σίγουρα η κατασκευή της εισόδου του περιβόλου.Συγκεκριμένα στο υπέρθυρο της εισόδου ,που τα στοιχεία της είναι στολισμένα με ρόδακες, είναι χαραγμένο το όνομα Δανιήλ Στραβοράβδης και μία δυσδιάκριτη ημερομηνία.
 Είναι χαραγμένα με μάλλον άτεχνο τρόπο, πιθανόν από τον ίδιο, επιδιώκοντας την υστεροφημία του.

     Ας γυρίσουμε λοιπόν στην οικογένεια ,προσπαθώντας να ανιχνεύσουμε από τα λίγα στοιχεία που διαθέτουμε την πορεία της.Για τον Πέτρο δεν ξέρουμε ούτε πότε γεννήθηκε αλλά και ούτε πότε πέθανε ,ενώ για την Ελένη ξέρουμε ότι το 1820 ζούσε ακόμη.Το ζευγάρι είχε τρεις γιους τον Γιάννο,τον Γιώργο και τον Παναγιώτη.
     O Γιάννος παντρεύτηκε στα 1814 την Μαργαρίτα Γαβαλά από τους Αντιπερνούς και κουμπάρος ήταν ο Κωνσταντής Πάρπας από το Μαντούκι. Τον επόμενο χρόνο ήρθε το πρώτο παιδί ο Σπύρος και ακολούθησε το 1818 η Μαρία και το 1820 η Ελισάβετ.Στην βάπτιση και των δύο κοριτσιών νονά είναι, η Μαρία Πρά γυναίκα του Αρσένη Βασιλάκη.
 Όλα φαινόταν να πηγαίνουν καλά παρ' όλη την φτώχεια,όμως το 1830 κακό χτύπησε την οικογένεια ,καθώς πεθαίνει ο Σπύρος σε ηλικία 15 χρονών.Για την τύχη των κοριτσιών δεν γνωρίζουμε τίποτε περισσότερο αλλά είναι φανερό ότι η πορεία σταμάτησε εδώ ελλείψει αρσενικού απογόνου.
   Ο άλλος γιος της οικογένειας ο Γιώργος παντρεύεται την Κατερίνα κόρη του Στέλιου Κρασάκη και το ζευγάρι εγκαθίσταται στην γειτονιά των Κρασάκηδων,δίπλα στους Κεφαλωνίτες,όπου μέχρι και σήμερα κατοικεί ένα μέρος αυτού του κλάδου των Στραβοράβδηδων.Όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά, γιατί ο Γιώργος πεθαίνει στα 38 του χρόνια αφήνοντας την Κατερίνα με τέσσερα ανήλικα παιδιά.
Πρώτο μέλημα της Κατερίνας είναι να παντρέψει τις κόρες της και αυτό γίνεται το 1834 όταν παντρεύει την Ελένη ,που έχει πάρει το όνομα της γιαγιάς της,με τον Αναστάση Χαρτοφύλακα του Φώτη και το 1836 την Ελισάβετ η οποία όμως είναι εξίσου άτυχη με τον πατέρα της.Λίγες μέρες μετά την γέννηση του τέταρτου παιδιού της, που είχε αποκτήσει με τον Κωσταντή Κωστελέτο πεθαίνει τον Νοέμβρη του 1841 σε ηλικία 25 χρονών.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι οποιαδήποτε επιπλοκή στην γέννα εκείνη την εποχή, ισοδυναμούσε με απώλεια της ζωής της  μάνας αλλά και του παιδιού ,αφού η παροχή ιατρικής φροντίδας στα φτωχά στρώματα του πληθυσμού περιοριζόταν στις αμφίβολες δυνατότητες της μαμμής ,όπου αυτή υπήρχε.
   Η τρίτη κόρη η Διαμαντίνα στα 24 της χρόνια παντρεύεται τον Σπύρο Βασιλάκη του Ιωάννη το 1843.Σε όλη αυτήν την προσπάθεια συνεισέφερε ο γιος της οικογένειας ο Γιάννης ο οποίος σαν καλός αδελφός, πρώτα παντρεψε τις αδελφές του και ύστερα φρόντισε γι αυτόν.Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο που τον μοναδικό του γιο τον Γιώργο τον απέκτησε κοντά στα 50 του χρόνια.Άλλα στοιχεία για τον Γιάννη δεν έχουμε.
     Ο Γιώργος γεννήθηκε το 1858 και παντρεύτηκε αφού είχε περάσει τα εικοσιπέντε του με την Αρετή.Έγινε παπάς και έμεινε γνωστός με το παρωνύμιο Παπά-Μπέλλος.Με την Αρετή απόκτησαν τέσσερα αρσενικά παιδιά.Τον Γιάννη,τον Βασίλη,τον Αρσένη και τον Σπύρο.
      Ο πρώτος γιος ήταν ο Γιάννηςπου γεννήθηκε το 1886 και παντρεύτηκε την συνομιλική του Αικατερίνη του Ιωάννη Χαρτοφύλακα.Απόκτησαν μαζί έξη παιδιά πριν τους χωρίσει ο θάνατος τον Γιάννη το 1957 και την Κατερίνα το 1961.
1)     Το πρώτο τους παιδί ήταν ο Γιώργος (Στριντσης) που γενήθηκε τον Μάρτη του 1910.Έκανε έναν γάμο το 1934 με την Διαμαντίνα του Αριστείδη Κυριάκη και τον επόμενο χρόνο απόκτησαν την Χριστίνα.Όμως είκοσι χρόνια αργότερα πήραν διαζύγιο.Ξαναπαντρεύτηκε την Ρουμπίνη Κρασάκη που είχε παντρευτεί στην Μεσσαριά, αλλά είχε μείνει χήρα γιατί σκότωσαν τον άντρα της το Μάρκο.

Η ΕΛΕΝΗ ΜΕΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑ

   2)   Ο άλλος γιος είναι ο Αναστάσης που έρχεται στην ζωή το 1919 και το παρωνύμιο του ήταν Κοκκίνης.O γαμος του με την Ελένη κόρη του Θανάση Χαρτοφύλακα, θα γίνει το 1950 και καρπός αυτού του γάμου θα είναι δύο κόρες.Η Σπυριδούλα(Ρούλα) το 1952 και η Κατέρίνα το 1956.
 3)     Τρίτος γιος είναι ο Μιχάλης το 1922 που γίνεται παπάς και διαμένει στην Πάτρα.Άλλα στοιχεία σχετικά με τον παπά-Μιχάλη δεν έχουμε.

Η ΕΛΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΤΟΥ ΤΡΥΠΟΥ

 4)O τέταρτος γιος είναι ο Αντώνης που γεννήθηκε το 1925 και ''ξενιτεύτηκε'' στον Αγ Παντελεήμονα αφού παντρεύτηκε την Χαρίκλεια του Νίκου Βλάχου το 1950.Από αυτόν τον γάμο προέκυψαν δύο κόρες η Μαρία το 1951 και η Κατερίνα το 1953.
   Τον Αντώνη ακολουθησε και η μία κόρη η Αρετή που παντρευτηκε στο ίδιο χωριό αλλά αργότερα χώρισε.Η Αρετή είχε γεννηθει το 1929
    Το τελευταίο παιδι που εξετάζουμε είναι η Μαριάννα που είχε γεννηθει το 1915 και έγινε γυναίκα του Θωμά Βασιλάκη(Γλούπας) το 1946.Κάπως έτσι κλεινει η σειρά του Γιάννη ελλείψει αρσένικών απογόνων με μία μικρή επιφύλαξη όσον αφορά τον παπά -Μιχάλη καθώς δεν έχουμε στοιχεία.

Ο ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ

     O δεύτερος γιος του παπα-Γιώργη ήταν ο Βασίλης που γεννήθηκε το 1892 και παντρεύτηκε το 1916 με την κατά οχτώ χρόνια μεγαλύτερη του Αγγελική του Νίκου Κυριάκη.Το ζευγάρι δεν ευτύχησε να αποκτήσει παιδιά.Κατά τον πόλεμο του 1940 ο Βασίλης τραυματίστηκε στην μάχη για την κατάληψη της Κορυτσάς και  έμεινε πολλές ώρες καθηλωμένος στα χιόνια.Όταν κατάφεραν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο ήταν αργά για το ένα του πόδι που το έχασε από κρυοπαγήματα.Η Αγγελική πέθανε το 1967 και ο Βασίλης το 1972.Είχε πάρει υπο την προστασία του την παρατημένη Διαμαντίνα και την κόρη της Χριστίνα.

Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ

     Ο τρίτος γιος του παπά -Γιώργη ήταν ο Αρσένης που γεννήθηκε το 1895 και έμεινε γνωστός με το παρωνύμιο Ατσίγαρος.Παντρεύτηκε στα 35 χρόνια την Μαγδαληνή του Κωνσταντίνου Μαυροζούμη από τους Χωρεπισκόπους.Καρπός αυτού του γάμου ήταν ο Δημήτρης (Τάκης) το 1931.Μετά από τρία χρόνια όμως η Μαγδαληνή πεθαίνει στα σαράντα πέντε της χρόνια.Την ίδια χρονιά ο Αρσένης κάνει δεύτερο γάμο με την Αικατερίνη του Νικολάου Σγούρου από τους Σγουράδες.Δέκα χρόνια αργότερα παντρεύεται σε τρίτο γάμο την Αικατερίνη του Στάθη Πρεβεζάνου από τους Αγίους Δούλους.Αυτή είναι 40 χρονών και ο Αρσένης 50αρης πια.

Η ΑΛΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΙΝΑ

     Ο γιος του Αρσένη ο Τάκης παντρεύτηκε  την Ειρήνη του Γιάννη Χανδρινού από το Δροσάτο στα 1957.Μετά από τρία χρόνια γεννιέται ο Αρσένης ο νεότερος που ακολουθεί την παράδοση της οικογένειας και γίνεται παπάς.Από τον γάμο του με την Ειρήνη του Γιάννη Γουδέλη το 1982 αποκτά τρεις κόρες  την Μαρία το 1983,την Μαγδαληνή το 1984 και  την Δήμητρα το 1987. 
     Ο τελευταίος γιος του παπα-Μπέλλου είναι ο Σπύρος (Τρύπος)γεννημένος το1899.Ο γάμος του με την Ελένη του Στάθη Κυριάκη που έγινε το 1927 ήταν παραγωγικός,παρ'όλο που υπήρξαν ατυχίες στην οικογένεια.Ο Σπύρος πέθανε στα 69 του χρόνιαΤο πρώτο παιδί ήταν ο Ντίνος που γεννήθηκε το 1929 και έκανε οικογένεια το  1957 όταν παντρεύτηκε την Αλίκη του Δανίλη Κρασάκη.Καρπός αυτου του γάμου είναι η Γεωργία το 1957 και η Ελένη το 1961.Ο Ντίνος έφυγε πρόσφατα το 2014 ενώ η Αλίκη το 2006.Λίγο αργότερα το 1933 γεννιέται ο Γιώργος που όταν πια είναι 24 χρονών και υπηρετούσε στρατιώτης καταπλακώνεται από στρατιωτικό όχημα, κατά την επίσημη εκδοχή.Δύσκολες εποχές και αναπάντητα ερωτήματα ,που ποτέ δεν απαντήθηκαν όσον αφορά τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου.Εν το μεταξύ το 1936 έχει γεννηθεί η Κατίνα το τρίτο παιδί της οικογένειας και αργότερα το 1942 ακολουθεί η Μαρία.Έχει προηγηθεί το 1940 η γέννηση του Νίκου που όμως πεθαίνει από πνευμονία.Έρχεται όμως ένα ακόμα παιδί το1945 που παίρνει το όνομα Νίκος που αργότερα το 1970 θα παντρευτεί την Μαγδαληνή του Κωνσταντίνου Πουλιάση και θα αποκτήσουν δύο γιους τον Σπύρο το1972 και τον Γιώργο το 1982 που θα πάρει το όνομα του αδικοχαμένου θείου του.

     Ας γυρίσουμε πάλι πίσω να πιάσουμε το νήμα από την αρχή και να παρακολουθήσουμε την πορεία του δεύτερου γιου του Πέτρου του Παναγιώτη.Η σειρά του Παναγιώτη είναι αυτή που καταλήγει στην οικογένεια του Μανώλη που κατοικούσε στου Ντόλου και λέμε κατοικούσε γιατί σήμερα μόνο ο Πέτρος που έχει το όνομα του αρχικού μέτοικου μας επισκέπτεται όταν έρχεται από την Γερμανία.
      Ο εν λόγω Πέτρος πέρυσι μου παρουσίασε ένα κατάστιχο που ανακάλυψε σε κάποιο μπαούλο που αν και είναι δυσανάγνωστο μας μαρτυράει την σχέση του Παναγιώτη με το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου την εποχή που ηγούμενος της μονής είναι ο Δανιήλ που αναφέραμε στην αρχή.
      Συγκεκριμένα φαίνεται ο Παναγιώτης να μαζεύει τον καρπό από τις ελιές του μοναστηριού, την εποχή του Δημήτρη Αρλιώτη και της συζύγου του Καρολίνης Ρήμπα.Την εποχή αυτήν συναχτής του καρπού είναι ο Σπύρος και αργότερα ο Μανώλης Ζουπάνος με τον οποίο έρχεται σε επαφή ο Παναγιώτης.

        Όλα αυτά συμβαίνουν το 1860 όταν ο Παναγιώτης είναι μεσόκοπος πια και ενώ έχει προηγηθεί ο γάμος του το 1826 με την Ζαφείρα του Στάθη Καζιάνη, από την Μεσαριά.Θα κάνουν πολλά παιδιά αλλά θα επιζήσουν λίγα.Η Αναστασία και ο Σπύρος που φαίνεται να είναι δίδυμα γεννιούνται το 1833 και δεν επιζούν.Την ίδια τύχη έχουν ο Σπύρος το

1837 και η Τερέζα το 1843.Ακόμα έχουμε δύο κόρες την Διαμαντίνα που είναι το πρώτο τους παιδί το 1827 και η Μαρία το 1835 για τις οποίες δεν διαθέτουμε άλλα στοιχεία.Υπάρχει ένας γιος ο Φίλιππος γεννημένος το 1830 που πρέπει να πέθανε γιατί δίνουν το όνομα του δυο γενιές αργότερα σε παιδί της οικογένειας.
        Ένας ακόμα γιος είναι ο Πέτρος, που γεννήθηκε το 1838 για τον οποίο δεν έχουμε στοιχεία αλλά είναι πολύ πιθανόν να γύρισε στο Μαντούκι που ίσως να υπήρχαν συγγενείς και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, να είναι πρόγονος του ζωγράφου Πέτρου Στραβοράβδη.
Ο γιος που παραμένει στο χωριό και συνεχίζει την πορεία της οικογένειας είναι ο Αναστάσης, που γεννιέται το 1829 και βοηθάει τον πατέρα του στο μάζεμα της σοδειάς του μοναστηριού καθότι η οικογένεια δεν διαθέτει ακόμα δικά της κτήματα.Για τον Αναστάση τα στοιχεία μας είναι λιγοστά.Γνωρίζουμε μόνο τον αρσενικό απόγονο του, που είναι ο Μανώλης και γεννιέται όταν ο Αναστάσης είναι πια πενηντάρης.Ο Μανώλης θα παντρευτεί την Βασιλική Κυριάκη, για την οποίαν  ξέρουμε ότι ήταν από την οικογένεια του Τσιμπιρικου, γύρω στο 1900 και θα αποκτήσουν δύο παιδιά τον Τάτση και την Χριστίνα.
    Όσον αφορά την Χριστίνα γεννήθηκε το 1907  και γύρω στα 25 της είχε μία εξώγαμη σχέση με τον Κιτσέλη (Σπύρος Βασιλάκης) όπου δεν είχε συνέχεια διότι αυτός γύρισε στην γυναίκα του Ελένη είχε όμως συνέπεια γιατί καρπός αυτής της σχέσης ήταν η γέννηση της Σοφίας το 1932.Η Χριστίνα πέθανε στην Αθήνα όπως και η κόρη της Σοφία και άμεσος απόγονός τους είναι η Χριστίνα η Τζαμάλα.
     Ο Τάτσης γεννήθηκε το 1902 και μας άφησε το 1981 αφού είχε παντρευτεί την Αρετή του Γιώργου Κυριάκη το 1929.Έκαναν έξη παιδιά που προσπάθησε να τα μεγαλώσει κάνοντας τον χάβρο (σιδεράς)
      Το πρώτο παιδί ήταν ο Παναγιώτης γεννημένος το 1930 και ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του.Παντρεύτηκε την Βασιλική Βασιλάκη το 1957 και απόκτησαν δύο παιδιά,τον Διονύση το 1958 και τον Τάσο το 1962 ο οποίος χάθηκε πρόωρα.
 Ο Παναγιώτης πέθανε το 1994.Τρία χρόνια αργότερα το 1933 γεννήθηκε η Ζαφείρα η οποία έκανε έναν γάμο το 1968.Το 1935 γεννιέται ο Φίλιππος που πεθαίνει στα 10 του χρόνια από ελονοσία.
     Τον Ιούνιο του 1938 γεννιέται ένας ακόμα γιος ο Μανώλης ο οποίος ξενιτεύεται στην Γερμανία όπου στα τριάντα του παντρεύεται την Πατρινή Παναγιώτα Γεωργακοπουλου και αποκτούν τρεις κόρες.Το 1969 την Αρετή,την Σπυριδούλα το1973 και την Μαρία το 1975.Υπάρχει και μία κόρη η Αρετή που γεννήθηκε το 1940 αλλά δεν γνωρίζουμε την τύχη της.
     Τελευταίος γιος είναι ο Πέτρος του έρχεται στην ζωή το 1944 που και αυτός φεύγει για την Γερμανία αφού έχει παντρευτεί την Γεωργία του Βασίλη Μίαρη το 1967.Έχει τρία παιδιά την Αρετή το 1969, τον Βασίλη το 1971 και την Άννα το 1976.
     Αυτή είναι η ιστορία των Στραβοράβδηδων που παρόλο που απόκτησαν πολλά παιδιά σήμερα κινδυνεύουν από έλλειψη αρσενικών απογόνων.