Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

ΖΟΥΣΕ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ....ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ

Το παρακάτω κείμενο ξεπήδησε φυλλομετρώντας ληξιαρχικές πράξεις της Κέρκυρας και επειδή δεν κάθεται ο καθένας να διαβάσει έγγραφα σκέφτηκα να το κάνω πιο βατό κάνοντας την ανάγνωση του πιο ανάλαφρη.

Τα πρόσωπα όμως ήταν υπαρκτά και έχει ενδιαφέρον τι μπορεί να σου ''σκαρωσει'' η ζωή!

.............      ..............    ............   ............

Όπως πιθανόν μάθατε και στο σχολείο ζούσε εκεί πάνω στο Σούλι μια φάρα ονομαστή οι Τζαβελλαιοι.                                    Σπουδαίοι πολεμιστές ,μαθημένοι στα δύσκολα,αλλά είχαν και ελαττώματα.Το μεγαλύτερο ήταν που τσακωνόταν συχνά με την άλλη μεγάλη φάρα τους Μποτσαραιους.Δεν θα κάτσουμε τώρα να κάνουμε λαϊκό δικαστήριο ποιος έφταιγε περισσότερο,αλλά δεν ήτανε  σοβαρά πράγματα αυτά!       Αυτό το κατάλαβαν όταν βρήκαν μπροστά τους τον Αλη Πασά.Παμπόνηρος,καταφερτζής και με πολύ χρήμα,χρειάστηκε κάποια χρόνια αλλά κατάφερε και τους ξερίζωσε από τα χώματα τους.   

   Σκορπίσανε τότε,εδώ κι εκεί,μα οι περισσότεροι περάσανε στην Κέρκυρα! Τούτος για τον οποίο γίνεται λόγος,αν δεν με γελάνε οι υπολογισμοί μου πρέπει να τανε δισέγγονος του Φώτου που τον φάγανε έξω από τον Μαύρο Γάτο! Γιατί άλλη κακή συνήθεια που φέρανε μαζί τους οι Σουλιώτες ήτανε και οι ανταγωνισμοί.

    Τούτος λοιπόν ο Νικόλας γιος του Δημήτρη γεννήθηκε το 1881 και ασχολήθηκε με τι άλλο,με την στρατιωτική τέχνη.Τζαβέλας και φρου-φρου και αρώματα δεν γινότανε.Είχε κι έναν αδελφό τον Λάμπρο, δυο χρόνια μικρότερο,στρατιωτικός κι αυτός. 

                             Νέος πάνω στα ντουζενια του ο Νικόλας,θα είχε και αγέρωχο παράστημα,έκανε μια σχέση ερωτική με μια νεαρή που την λέγανε Μαρία Φεραρεολ . Η σχέση τραβούσε σε μάκρος γιατί ο Νικόλας δεν άφησε πόλεμο για πόλεμο                           Πολέμησε στον ''ατυχο'' πόλεμο του 1897,στον Μακεδονικό αγώνα,στους Βαλκανικούς και τέλος στην Μικρά Ασία.

    Ώσπου το 1903 η Μαρία μένει έγκυος και σε λίγο γεννιέται η Θεοδώρα η όπως την φωνάζανε χαϊδευτικά Λόλα! Εκεί ξαφνικά ανακάλυψαν ότι έχουν διαφορετική κοινωνική θέση και ο γάμος είναι αδύνατος! Δυστυχώς το έγγραφο δεν μας διαφωτίζει ποιος ήταν πάνω απ τον άλλον,αλλά η ουσία είναι ότι χωρίζουν και το κοριτσάκι μένει με τον πατέρα

    Ο Νικόλας κατά πως φαίνεται δεν την μπορούσε την μοναξιά,οπότε παντρεύεται την Ασπασία Μαρινη με την όποια όμως δεν αποκτά παιδιά,ενώ η Λόλα συνεχίζει να ζει μαζί τους.Σαν πατέρας με μπέσα-Σουλιώτης γαρ- έχει υποσχεθεί ότι θα την αναγνωρίσει σαν νόμιμο τέκνο του.Ομως'' αι βουλαι  του Κυριου'' ήταν άλλες!

     Όπως είπαμε και παραπάνω ο Τζαβέλας δεν άφησε μάχη για μάχη,αλλά του την φύλαγε  εκεί στην Μικρά Ασία στην μάχη του Κάλε-Γκροτο τον Αυγουστο του1921.Τραυματιστηκε όπως φαίνεται θανάσιμα,αλλά ο λίγος χρόνος που του έμεινε ήταν αρκετός για να μιληση στον έφεδρο ανθυπολοχαγό του πυροβολικού Γιώργο Λευτεριωτη   και να του πει να πάει να βρει τον αδελφό του τον Λάμπρο Τζαβελλα ταγματάρχη του πυροβολικού για να φροντίσει για την αναγνώριση της κόρης του.

    Έτσι ο ταγματάρχης του πεζικού Νικόλαος Τζαβελλας παρέδωσε το πνεύμα ήσυχος.Η Λόλα αναγκάστηκε να προσφύγει στα δικαστήρια για να βρει το δίκιο της ώσπου μια απόφαση δικαστηρίου του 1930 την δικαιώνει.                                        Είναι πια μια Τζαβελαινα!